9 / 6 آثار دوست داشتن اهل بیت علیهم السلام
9 / 6 - 1 پاک شدن گناهان
9 / 6آثار دوست داشتن اهل بیت علیهم السّلام9 / 6 1پاک شدن گناهانپیامبر خدا صلی الله علیه و آله :دوست داشتن ما اهل بیت ، گناهان را پاک می کند و حسنات را دو چندان می سازد .
امام حسن علیه السلام :به خدا سوگند ، هیچ بنده ای نیست که ما را دوست بدارد ، حتّی اگر در دیلم اسیر باشد ، مگر این که خداوند به واسطه این محبّت ما ، او را سود می بخشد . همانا دوست داشتن ما ، گناهان را از آدمی فرو می ریزاند ، همچنان که باد ، برگ های درختان را می ریزد .
امام زین العابدین علیه السلام :هر که ما را به خاطر خدا دوست بدارد ، این محبّت او نسبت به ما وی را سود می بخشد ، حتّی اگر در کوه دیلم باشد، و هر که ما را به خاطر چیزی غیر از خدا دوست بدارد ، خداوند، هر گونه که بخواهد، عمل خواهد کرد . همانا دوست داشتن ما اهل بیت ، گناهان را از بندگان فرو می ریزاند ، همان گونه که باد ، برگ های درخت را می ریزد .
امام باقر علیه السلام :به واسطه دوست داشتن ما، گناهان شما آمرزیده می شود .
امام صادق علیه السلام :دوست داشتن ما اهل بیت ، گناهان بندگان را می ریزد ، همان گونه که باد شدید برگ های درختان را می ریزد .
.
ص: 454
عنه علیه السلام :مَن أحَبَّنا للّهِِ وأحَبَّ مُحِبَّنا لا لِغَرَضِ دُنیا یُصیبُها مِنهُ ، وعادی عَدُوَّنا لا لإِحنَهٍ (1) کانَت بَینَهُ وبَینَهُ ، ثُمَّ جاءَ یَومَ القِیامَهِ وعَلَیهِ مِنَ الذُّنوبِ مِثلُ رَملِ عالِجٍ وزَبَدِ البَحرِ غَفَرَ اللّهُ تَعالی لَهُ . (2)
9 / 6 2اِطمِئنانُ القَلبِالإمام علیّ علیه السلام :إنَّ رَسولَ اللّهِ صلی الله علیه و آله لَمّا نَزَلَت هذِهِ الآیَهُ : «أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» (3) قالَ : ذاکَ مَن أحَبَّ اللّهَ ورَسولَهُ ، وأحَبَّ أهلَ بَیتی صادِقا غَیرَ کاذِبٍ ، وأحَبَّ المُؤمِنینَ شاهِدا وغائِبا ، ألا بِذِکرِ اللّهِ یَتَحابّونَ . (4)
الإمام الصادق علیه السلام فی قَولِهِ تَعالی : «الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِکْرِ اللَّهِ أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» :قالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله لِعَلِیٍّ علیه السلام : تَدری فیمَن نَزَلَت ؟ قالَ : اللّهُ ورَسولُهُ أعلَمُ ، قالَ : فیمَن صَدَّقَ لی ، وآمَنَ بی ، وأحَبَّکَ وعِترَتَکَ مِن بَعدِکَ ، وسَلَّمَ الأَمرَ لَکَ ولِلأَئِمَّهِ مِن بَعدِکَ . (5)
.
1- .الإحنَهُ : الحِقدُ (النهایه : ج 1 ص 27 «أحن») .
2- .الأمالی للطوسی : ص 156 ح 259 ، بشاره المصطفی : ص 90 کلاهما عن الحسین بن مصعب ، إرشاد القلوب : ص 253 ، شرح الأخبار : ج 3 ص 490 ح 1419 عن عبد اللّه بن الحسین بن علی عن أبیه علیه السلام نحوه ، بحار الأنوار : ج 27 ص 54 ح 7 وراجع : أعلام الدین : ص 448 .
3- .الرعد : 28 .
4- .کنز العمّال : ج 2 ص 442 ح 4448 ، الدرّ المنثور : ج 4 ص 642 کلاهما نقلاً عن ابن مردویه ؛ الجعفریّات : ص 224 عن الإمام الکاظم عن آبائه علیهم السلام عنه صلی الله علیه و آله نحوه .
5- .تفسیر فرات : ص 207 ح 274 ، بحار الأنوار : ج 23 ص 367 ح 36 .
ص: 455
9 / 6 - 2 آرامش دل
امام صادق علیه السلام :هر کس ما را و دوستدار ما را به خاطر خدا دوست بدارد ، نه برای دست یافتن به غرض دنیایی، و دشمن ما را نیز دشمن بدارد ، امّا نه به خاطر کینه ای شخصی که میان آنهاست ، اگر در روز قیامت با گناهانی به اندازه ریگ های ریگستان و کف دریا بیاید ، خداوند متعال، او را می آمرزد .
9 / 6 2آرامش دلامام علی علیه السلام :هنگامی که آیه : «هان! با یاد خداست که دل ها آرام می گیرد» نازل شد ، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود : «این در باره کسی است که خدا و فرستاده او را دوست بدارد و اهل بیت مرا صادقانه و نه به دروغ دوست بدارد و مؤمنان را در پیشِ رو و پشت سر آنان، دوست بدارد . هان! با یاد خداست که همدیگر را دوست می دارند» .
امام صادق علیه السلام در باره آیه : «کسانی که ایمان آورده اند و دل هایشان به یاد خدا آرام می گیرد . هان! با یاد خداست که دل ها آرام می گیرد» :پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به علی علیه السلام فرمود : «می دانی در باره چه کسی نازل شده است؟» . گفت : خدا و رسول او بهتر می دانند . پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود : «در باره کسی که مرا تصدیق کند و به من ایمان آورد و تو و عترت تو را دوست بدارد و کار را به تو و امامانِ پس از تو وا گذارد» .
.
ص: 456
تأویل الآیات الظاهره عن ابن عبّاس :قالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله : «الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِکْرِ اللَّهِ أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» ، أتَدری یَابنَ اُمِّ سُلَیمٍ مَن هُم ؟ قُلتُ : مَن هُم یا رَسولَ اللّهِ ؟ قالَ : نَحنُ أهلَ البَیتِ وشیعَتُنا . (1)
9 / 6 3الحِکمَهُالإمام الصادق علیه السلام :مَن أحَبَّنا أهلَ البَیتِ وحَقَّقَ حُبَّنا فی قَلبِهِ ، جَری یَنابیعُ الحِکمَهِ عَلی لِسانِهِ ، وجُدِّدَ الإِیمانُ فی قَلبِهِ . (2)
راجع : ص 482 (أهل البیت علیهم السلام / الفصل التاسع / خیر الدنیا والآخره) .
9 / 6 4اِستِکمالُ الدّینِرسول اللّه صلی الله علیه و آله :حُبُّ أهلِ بَیتی وذُرِّیَّتِی استِکمالُ الدّینِ . (3)
عنه صلی الله علیه و آله :فَضلُ عَشیرَتی وأهلِ بَیتی وذُرِّیَّتی کَفَضلِ الماءِ عَلی کُلِّ شَیءٍ ، بِالماءِ یَبقی کُلٌّ ویَحیی ، کَما قالَ رَبّی تبارَکَ وتَعالی : «وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَآءِ کُلَّ شَیْ ءٍ حَیٍّ أَفَلَا یُؤْمِنُونَ» (4) ومَحَبَّهُ (5) أهلِ بَیتی وعَشیرَتی وذُرِّیَّتی یَستَکمِلُ الدّینَ . (6)
.
1- .تأویل الآیات الظاهره : ج 1 ص 233 ح 11 ، الدرّ النظیم : ص 806 عن أنس وفیه «یابن سلیمان» بدل «یابن اُمّ سلیم» ، بحار الأنوار : ج 35 ص 405 ح 29 .
2- .المحاسن : ج 1 ص 134 ح 167 عن المفضّل بن عمر ، بحار الأنوار : ج 27 ص 90 ح 43 .
3- .الأمالی للصدوق : ص 259 ح 279 عن الحسن بن عبد اللّه عن أبیه عن جدّه الإمام الحسن علیه السلام ، بحار الأنوار : ج 37 ص 37 ح 4 .
4- .الأنبیاء : 30 .
5- .کذا ، ولعلّ الأنسب «وبمحبّه» .
6- .الاختصاص : ص 37 عن الحسین بن عبد اللّه عن أبیه عن جدّه عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام .
ص: 457
9 / 6 - 3 حکمت
9 / 6 - 4 کامل شدن دین
تأویل الآیات الظاهره به نقل از ابن عبّاس :پیامبر خدا صلی الله علیه و آله آیه : «کسانی که ایمان آورده اند و دل هایشان به یاد خدا آرام می گیرد . هان! با یاد خداست که دل ها آرام می گیرد» را تلاوت کرد و فرمود : «ای پسر اُمّ سلیم! آیا می دانی اینها چه کسانی هستند؟» . گفتم : چه کسانی هستند ، ای پیامبر خدا؟ فرمود : «ما اهل بیت و شیعیان ما» .
ر . ک : ص 483 (اهل بیت علیهم السلام / فصل نهم / خیر دنیا و آخرت)
9 / 6 3حکمتامام صادق علیه السلام :هر که ما اهل بیت را دوست بدارد و مهر ما را در قلبش جای دهد ، چشمه های حکمت بر زبانش جاری می گردند و ایمان در دلش نو می شود .
9 / 6 4کامل شدن دینپیامبر خدا صلی الله علیه و آله :دوست داشتن اهل بیت من و فرزندانم ، کمال دین است .
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :برتری خاندان و اهل بیت و ذریّه من، مانند برتری آب بر چیزهای دیگر است . با آب است که همه چیز، باقی و زنده می ماند ، چنان که خدای تبارک و تعالی فرموده : «و هر چیز زنده ای را از آب پدید آوردیم . آیا ایمان نمی آورند؟» . با محبّت اهل بیت و خاندان و ذریّه من است که دین کامل می شود .
.
ص: 458
9 / 6 5الاِغتِباطُ عِندَ المَوتِالکافی عن عبد اللّه بن الولید :دَخَلنا عَلی أبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام فی زَمَنِ مَروانَ فَقالَ : مَن أنتُم ؟ فقُلنا : مِن أهلِ الکوفَهِ ، فَقالَ : ما مِن بَلدَهٍ مِنَ البُلدانِ أکثَرُ مُحِبّا لَنا مِن أهلِ الکوفَهِ ، ولاسِیَّما هذِهِ العِصابَهَ . إنَّ اللّهَ جَلَّ ذِکرُهُ هَداکُم لِأَمرٍ جَهِلَهُ النّاسُ ، وأحبَبتُمونا وأبغَضَنَا النّاسُ ، وَاتَّبَعتُمونا وخالَفَنَا النّاسُ ، وصَدَّقتُمونا وکَذَّبَنَا النّاسُ ، فَأَحیاکُمُ اللّهُ مَحیانا ، وأماتَکُم (اللّهُ) مَماتَنا ، فَأَشهَدُ عَلی أبی أنَّهُ کانَ یَقولُ : ما بَینَ أحَدِکُم وبَینَ أن یَری ما یُقِرُّ اللّهُ بِهِ عَینَهُ وأن یَغتَبِطَ إلّا أن تَبلُغَ نَفسُهُ هذِهِ وأهوی بِیَدِهِ إلی حَلقِهِ وقَد قالَ اللّهُ عز و جل فی کِتابِهِ : «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلاً مِّن قَبْلِکَ وَ جَعَلْنَا لَهُمْ أَزْوَاجًا وَ ذُرِّیَّهً» (1) ، فَنَحنُ ذُرِّیَّهُ رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله . (2)
9 / 6 6شَفاعَهُ أهلِ البَیتِ علیهم السلامرسول اللّه صلی الله علیه و آله :شَفاعَتی لِاُمَّتی مَن أحَبَّ أهلَ بَیتی ، وهُم شیعَتی . (3)
عنه صلی الله علیه و آله :اِلزَموا مَوَدَّتَنا أهلَ البَیتِ ؛ فَإِنَّهُ مَن لَقِیَ اللّهَ عز و جل یَومَ القِیامَهِ وهُوَ یَوَدُّنا ، دَخَلَ الجَنَّهَ بِشَفاعَتِنا . (4)
.
1- .الرعد : 38 .
2- .الکافی : ج 8 ص 81 ح 38 ، الأمالی للطوسی : ص 144 ح 234 ، بشاره المصطفی : ص 81 وفیهما «بنی مروان» بدل «مروان» وهو الصحیح لأنّ ولاده الإمام الصادق علیه السلام کانت فی أیّام عبدالملک بن مروان ، بحار الأنوار : ج 100 ص 393 ح 24 ، وراجع : الاُصول السته عشر : ص 246 ح 312 .
3- .تاریخ بغداد : ج 2 ص 146 الرقم 563 عن عمر بن علیّ عن الإمام علیّ علیه السلام ، کنز العمّال : ج 12 ص 100 ح 34179 .
4- .المعجم الأوسط : ج 2 ص 360 ح 2230 عن ابن أبی لیلی عن الإمام الحسن علیه السلام ؛ الأمالی للمفید : ص 13 ح 1 وفیه «یحبّنا» بدل «یودّنا» ، المحاسن : ج 1 ص 135 ح 169 کلاهما عن عبد الرحمن بن أبی لیلی عن الإمام الحسین علیه السلام عنه صلی الله علیه و آله ، الأمالی للطوسی : ص 187 ح 314 ، بشاره المصطفی : ص 100 کلاهما عن أبی لیلی عن الإمام الحسین علیه السلام عنه صلی الله علیه و آله ، إرشاد القلوب : ص 254 عن الإمام الحسین علیه السلام عنه صلی الله علیه و آله ، بحار الأنوار : ج 27 ص 101 ح 63 .
ص: 459
9 / 6 - 5 خوش حالی هنگام مرگ
9 / 6 - 6 شفاعت اهل بیت علیهم السلام
9 / 6 5خوش حالی هنگام مرگالکافی به نقل از عبد اللّه بن ولید :در زمان مروان به خدمت امام صادق علیه السلام رسیدیم . پرسید : «شما کیستید؟» . گفتیم : از مردم کوفه هستیم . فرمود : «مردم هیچ شهری به اندازه کوفه دوستدار ما نیستند ، بویژه این گروه . خداوند عز و جل شما را به موضوعی ره نمون شد که دیگر مردم ، آن را نمی دانند . شما ما را دوست دارید و مردم ، دشمنمان می دارند . شما از ما پیروی می کنید و مردم از ما سرپیچی می کنند . شما ما را قبول دارید و مردم ، ما را قبول ندارند . خداوند ، زندگی و مرگ شما را چون زندگی و مرگ ما قرار دهد! گواهی می دهم که پدرم می فرمود : هریک از شما ، زمانی که نفَسش به این جا رسد و با دست خود به گلویش اشاره نمود ، چیزی را مشاهده خواهد کرد که خداوند به واسطه آن ، چشمش را روشن کند و خوش حال شود . خدای عز و جل در کتاب خود فرموده است : «و قطعاً پیش از تو نیز رسولانی فرستادیم و برای آنان زنان و فرزندانی قرار دادیم» . ما ، فرزندان پیامبر خدا صلی الله علیه و آله هستیم» .
9 / 6 6شفاعت اهل بیت علیهم السلامپیامبر خدا صلی الله علیه و آله :شفاعت من از امّتم، شامل کسانی می شود که اهل بیت مرا دوست داشته باشند و آنان، شیعیان من هستند .
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :همواره دوستدار ما اهل بیت باشید ؛ زیرا هر کس در روز قیامت، خدای عز و جل را در حالی که ما را دوست داشته باشد دیدار کند ، با شفاعت ما به بهشت می رود .
.
ص: 460
الإمام علیّ علیه السلام :لا تُعَنّونا فِی الطَّلَبِ وَالشَّفاعَهِ لَکُم یَومَ القِیامَهِ فیما قَدَّمتُم . . . لَنا شَفاعَهٌ ولِأَهلِ مَوَدَّتِنا شَفاعَهٌ ، فَتَنافَسوا فی لِقائِنا عَلَی الحَوضِ ، فَإِنّا نَذودُ عَنهُ أعداءَنا ونَسقی مِنهُ أحِبّاءَنا وأولِیاءَنا . (1)
9 / 6 7نورُ یَومِ القِیامَهِرسول اللّه صلی الله علیه و آله :أکثَرُکُم نورا یَومَ القِیامَهِ أکثَرُکُم حُبّا لِالِ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله . (2)
عنه صلی الله علیه و آله :أما وَاللّهِ لا یُحِبُّ أهلَ بَیتی عَبدٌ إلّا أعطاهُ اللّهُ عز و جل نورا حَتّی یَرِدَ عَلَیَّ الحَوضَ ، ولا یُبغِضُ أهلَ بَیتی عَبدٌ إلَا احتَجَبَ اللّهُ عَنهُ یَومَ القِیامَهِ . (3)
9 / 6 8الأَمنُ یَومَ القِیامَهِرسول اللّه صلی الله علیه و آله :مَن أحَبَّنا أهلَ البَیتِ حَشَرَهُ اللّهُ تَعالی آمِنا یَومَ القِیامَهِ . (4)
.
1- .الخصال : ص614 624 ح 10 عن أبی بصیر ومحمّد بن مسلم عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام ، بحار الأنوار : ج 8 ص 34 ح 3 .
2- .شواهد التنزیل : ج 2 ص 310 ح 948 عن سالم عن أبیه .
3- .شواهد التنزیل : ج 2 ص 310 ح 947 عن أبی سعید الخدریّ ؛ الأمالی للمفید : ص 135 ح 3 عن أبی سعید الخدریّ نحوه ، بحار الأنوار : ج 22 ص 476 ح 25 وراجع : ص 143 ح 6331 من کتابنا هذا .
4- .عیون أخبار الرضا علیه السلام : ج 2 ص 58 ح 220 عن أبی محمّد الحسن بن عبد اللّه الرازی التمیمیّ عن الإمام الرضا عن آبائه علیهم السلام ، بحار الأنوار : ج 27 ص 79 ح 15 .
ص: 461
9 / 6 - 7 روشنایی در روز قیامت
9 / 6 - 8 ایمنی در روز قیامت
امام علی علیه السلام :با کارهایی که می کنید ، مانع از آن نشوید که ما در روز قیامت برایتان خواهش و شفاعت کنیم... . ما حقّ شفاعت داریم و دوستداران ما نیز حقّ شفاعت دارند . پس برای دیدار ما در کنار حوض کوثر با یکدیگر رقابت کنید ؛ زیرا ما دشمنان خود را از حوض دور می کنیم و دوستان و علاقه مندان خود را از آن ، آب می دهیم .
9 / 6 7روشنایی در روز قیامتپیامبر خدا صلی الله علیه و آله :پرنورترین شما در روز قیامت ، کسی است که خاندان محمّد صلی الله علیه و آله را بیشتر دوست بدارد .
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :هان! به خدا سوگند، هیچ بنده ای اهل بیت مرا دوست ندارد ، مگر این که خداوند عز و جل به او نوری عطا می فرماید تا این که در کنار حوض بر من وارد شود، و هیچ بنده ای اهل بیت مرا دشمن نمی دارد ، مگر این که در روز قیامت ، خداوند ، از او محجوب می شود .
9 / 6 8ایمنی در روز قیامتپیامبر خدا صلی الله علیه و آله :هر که ما اهل بیت را دوست بدارد ، خداوند متعال، در روز قیامت ، او را در [امن و] امان، محشور می فرماید .
.
ص: 462
عنه صلی الله علیه و آله :ألا ومَن أحَبَّ آلَ مُحَمَّدٍ أمِنَ مِنَ الحِسابِ وَالمیزانِ وَالصِّراطِ . (1)
عنه صلی الله علیه و آله :حُبّی وحُبُّ أهلِ بَیتی نافِعٌ فی سَبعَهِ مَواطِنَ أهوالُهُنَّ عَظیمَهٌ : عِندَ الوَفاهِ ، وفِی القَبرِ ، وعِندَ النُّشورِ ، وعِندَ الکِتابِ ، وعِندَ الحِسابِ ، وعِندَ المیزانِ ، وعِندَ الصِّراطِ . (2)
الإمام الصادق علیه السلام :إنَّ حُبَّنا أهلَ البَیتِ لَیُنتَفَعُ بِهِ فی سَبعَهِ مَواطِنَ : عِندَ اللّهِ (3) ، وعِندَ المَوتِ ، وعِندَ القَبرِ ، ویَومَ الحَشرِ ، وعِندَ الحَوضِ ، وعِندَ المیزانِ ، وعِندَ الصِّراطِ . (4)
9 / 6 9الثَّباتُ عَلَی الصِّراطِرسول اللّه صلی الله علیه و آله :أثبَتُکُم عَلَی الصِّراطِ ، أشَدُّکُم حُبّا لی ولِأَهلِ بَیتی . (5)
.
1- .فضائل الشیعه : ص 47 ح 1 ، بشاره المصطفی : ص 37 ، کشف الیقین : ص 263 ح 294 ، مئه منقبه : ص 149 ح 95 ، إرشاد القلوب : ص 235 کلّها عن ابن عمر ، بحار الأنوار : ج 27 ص 120 ح 100 ؛ المناقب للخوارزمی : ص 73 ح 51 ، مقتل الحسین للخوارزمی : ج 1 ص 40 کلاهما عن ابن عمر .
2- .الخصال : ص 360 ح 49 عن جابر عن الإمام الباقر عن أبیه علیهماالسلام ، فضائل الشیعه : ص 47 ح 2 ، الأمالی للصدوق : ص 60 ح 17 ، بشاره المصطفی : ص 17 کلّها عن جابر عن الإمام الباقر عن أبیه عن جدّه علیهم السلام عنه صلی الله علیه و آله ، جامع الأخبار : ص 513 ح 1441 عن جابر بن عبد اللّه الأنصاریّ ولیس فیه «حبّی» ، کفایه الأثر : ص 108 عن واثله بن الأسقع ، بحار الأنوار : ج 27 ص 158 ح 3 .
3- .قال المجلسیّ رحمه الله بعد نقل الخبر : «عند اللّه » أی فی الدّنیا بقربه لدیه ، أو استجابه دعائه وقبول أعماله ، أو فی درجات الجنّه ، أو عند الحضور عند اللّه للحساب ، أو استجابه دعائه وقبول أعماله (بحار الأنوار : ج 27 ص 158 ح 3) .
4- .المحاسن : ج 1 ص 250 ح 471 عن محمّد بن الفضل الهاشمیّ ، بحار الأنوار : ج 27 ص 158 ح 4 .
5- .جامع الأحادیث للقمّی (الغایات) : ص 231 عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام .
ص: 463
9 / 6 - 9 استواری بر صراط
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :بدانید که هر کس ، خاندان محمّد را دوست داشته باشد ، از حساب و میزان و صراط، در امان خواهد بود .
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :دوست داشتن من و دوست داشتن اهل بیت من ، در هفت جای بسیار وحشتناک، سود می بخشد : هنگام مردن ، در قبر ، روز محشر ، هنگام دادن نامه اعمال ، هنگام حساب ، نزد میزان و در عبور از صراط .
امام صادق علیه السلام :دوست داشتن ما اهل بیت ، در هفت جا مفید خواهد بود : در پیشگاه خدا ، هنگام مردن ، در قبر ، روز محشر ، در کنار حوض کوثر ، نزد میزان و در عبور از صراط .
9 / 6 9استواری بر صراطپیامبر خدا صلی الله علیه و آله :استوارترینِ شما بر صراط ، کسی است که علاقه اش نسبت به من و اهل بیتم بیشتر باشد .
.
ص: 464
عنه صلی الله علیه و آله :أثبَتُکُم قَدَما عَلَی الصِّراطِ ، أشَدُّکُم حُبّا لِأَهلِ بَیتی . (1)
عنه صلی الله علیه و آله :ما أحَبَّنا أهلَ البَیتِ أحَدٌ فَزَلَّت بِهِ قَدَمٌ إلّا ثَبَّتَتهُ قَدَمٌ اُخری ، حَتّی یُنجِیَهُ اللّهُ یَومَ القِیامَهِ . (2)
الإمام الصادق علیه السلام :لا تَجِدُ وَلِیّا لَنا تَزِلُّ قَدَماهُ جَمیعا ، ولکِن إذا زَلَّت بِهِ قَدَمٌ اِعتَمَدَ عَلی الاُخری حَتّی تَرجِعَ الَّتی زَلَّت . (3)
9 / 6 10النَّجاهُ مِنَ النّارِرسول اللّه صلی الله علیه و آله فی بَیانِ فَضلِ فاطِمَهَ علیهاالسلام یَومَ القِیامَهِ :یوحِی اللّهُ عز و جلإلَیها : یا فاطِمَهُ ، سَلینی اُعطِکِ ، وتَمَنَّی عَلَیَّ اُرضِکِ . فَتَقولُ : إلهی أنتَ المُنی وفَوقَ المُنی ، أسأَلُکَ أن لا تُعَذِّبَ مُحِبّی ومُحِبَّ عِترَتی بِالنّارِ . فَیوحِی اللّهُ إلَیها : یا فاطِمَهُ ، وعِزَّتی وجَلالی وَارتِفاعِ مَکانی ، لَقَد آلَیتُ عَلی نَفسی ، مِن قَبلِ أن أخلُقَ السَّماواتِ وَالأَرضَ بِأَلفَی عامٍ ، أن لا اُعَذِّبَ مُحِبّیکِ ومُحِبّی عِترَتِکِ بِالنّارِ . (4)
تاریخ بغداد عن بلال بن حمامه :خَرَجَ عَلَینا رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله ذاتَ یَومٍ ضاحِکا مُستَبشِرا ، فَقامَ إلَیهِ عَبدُ الرَّحمنِ بنُ عَوفٍ فَقالَ : ما أضحَکَکَ یا رَسولَ اللّهِ ؟ قالَ : بِشارَهٌ أتَتنی مِن عِندِ رَبّی ، إنَّ اللّهَ لَمّا أرادَ أن یُزَوِّجَ عَلِیّا فاطِمَهَ أمَرَ مَلَکا أن یَهُزَّ شَجَرَهَ طوبی ، فَهَزَّها فَنَثَرَت رِقاقا یَعنی صِکاکا وأنشَأَ اللّهُ مَلائِکَهً اِلتَقَطوها ، فَإِذا کانَتِ القِیامَهُ ثارَتِ المَلائِکَهُ فِی الخَلقِ ، فَلا یَرَونَ مُحِبّا لَنا أهلَ البَیتِ مَحضا إلّا دَفَعوا إلَیهِ مِنها کِتابا : بَراءَهٌ لَهُ مِنَ النّارِ ، مِن أخی وَابنِ عَمّی وَابنَتی فِکاکُ رِقابِ رِجالٍ ونِساءٍ مِن اُمَّتی مِنَ النّارِ . (5)
.
1- .فضائل الشیعه : ص 48 ح 3 عن إسماعیل بن مسلم الشعیریّ عن الإمام الصادق عن أبیه علیهماالسلام ، الجعفریّات : ص 182 ، النوادر للراوندی : ص 123 ح 139 بزیاده «ولأصحابی» فی آخره وکلاهما عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام عنه صلی الله علیه و آله ، بحار الأنوار : ج 8 ص 69 ح 16 ؛ الصواع المحرقه : ص 187 ، کنز العمّال : ج 12 ص 97 ح 34163 کلاهما نقلاً عن الدیلمی عن الإمام علیّ علیه السلام عنه صلی الله علیه و آله وزاد فیهما «ولأصحابی» .
2- .درر الأحادیث النبویه : ص 51 ، تنبیه الغافلین عن فضائل الطالبیّین : ص 119 عن الإمام علیّ علیه السلام وفیه «اختار» بدل «أحبّنا» .
3- .دعائم الإسلام : ج 1 ص 63 .
4- .تأویل الآیات الظاهره : ج 2 ص 485 ح 12 عن أبی ذرّ ، بحار الأنوار : ج 27 ص 140 ح 144 .
5- .تاریخ بغداد : ج 4 ص 210 الرقم1897 ، اُسد الغابه : ج 1 ص 415 الرقم 492 ، المناقب للخوارزمی : ص 341 ح 361 کلاهما نحوه ؛ مائه منقبه : ص 145 ح 92 ، الخرائج والجرائح : ج 2 ص 536 ح 11 ، المناقب لابن شهرآشوب : ج 3 ص 346 ، کشف الغمّه : ج 1 ص 92 عن مالک بن حمامه وکلّها نحوه ، بحار الأنوار : ج 43 ص 123 ح 31 .
ص: 465
9 / 6 - 10 رهایی از آتش دوزخ
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :پابرجاترینِ شما بر صراط ، کسی است که محبّتش به اهل بیت من، بیشتر باشد .
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :هیچ کس نیست که ما اهل بیت را دوست داشته باشد ، مگر این که هر گاه یک گامش بلغزد ، گام دیگرش او را استوار می گرداند تا این که خداوند ، در روز قیامت نجاتش بخشد .
امام صادق علیه السلام :هیچ یک از دوستان ما را نخواهی یافت که هر دو پایش بلغزد ؛ بلکه هر گاه یک پایش بلغزد ، به پای دیگر خود تکیه می کند تا این که پای لغزیده اش به حال اوّل بر گردد .
9 / 6 10رهایی از آتش دوزخپیامبر خدا صلی الله علیه و آله در بیان فضیلت و مقام فاطمه علیهاالسلام در روز قیامت :خداوند عز و جل به او وحی می فرماید که : «ای فاطمه! از من بخواه تا به تو عطا کنم و از من تمنّا کن تا راضی ات گردانم» . پس فاطمه می گوید : خدای من! تو خود، آرزویی و فوق آرزو هستی . از تو می خواهم که دوستدار من و دوستدار عترتم را به آتش ، عذاب نکنی . خداوند به او وحی می فرماید که : «ای فاطمه! به عزت و جلال و عظمتِ مقامَم سوگند که من دو هزار سال پیش از آن که آسمان ها و زمین را بیافرینم ، به خود سوگند خورده ام که دوستداران تو و دوستداران عترتت را به آتش ، عذاب نکنم» .
تاریخ بغداد به نقل از بلال بن حمامه :روزی پیامبر خدا صلی الله علیه و آله خندان و شادان به سوی ما آمد . عبد الرحمان بن عوف گفت : ای پیامبر خدا! برای چه می خندید؟ فرمود : «بشارتی از جانب پروردگارم به من رسید : هنگامی که خدا خواست فاطمه را به همسری علی در آورد ، به فرشته ای دستور داد درخت طوبی را تکان دهد و او آن را تکان داد و اوراق مکتوبی پراکنده شدند . خداوند ، فرشتگانی را ایجاد کرد که آنها را جمع کردند . پس چون قیامت شود ، آن فرشتگان در میان خلایق می گردند و هریک از دوستداران مخلص ما اهل بیت را ببینند ، یکی از آن نوشته ها را به او می دهند که در آن، نوشته شده است : این، امان نامه ای است از آتش، از جانب برادرم و پسرعمویم و دخترم برای رهایی مردان و زنانی از امّتم از آتش دوزخ».
.
ص: 466
الإمام الصادق علیه السلام :وَاللّهِ ، لا یَموتُ عَبدٌ یُحِبُّ اللّهَ ورَسولَهُ ویَتَوَلَّی الأَئِمَّهَ علیهم السلام فَتَمَسَّهُ النّارُ . (1)
9 / 6 11الحَشرُ مَعَ أهلِ البَیتِ علیهم السلامالإمام علیّ علیه السلام :إنَّ رَسولَ اللّهِ صلی الله علیه و آله أخَذَ بِیَدِ حَسَنٍ وحُسَینٍ فَقالَ : مَن أحَبَّنی وأحَبَّ هذَینِ وأباهُما واُمَّهُما ، کانَ مَعی فی دَرَجَتی یَومَ القِیامَهِ . (2)
.
1- .رجال النجاشیّ : ج 1 ص 138 الرقم 79 عن إلیاس بن عمرو البجلی ، الدعوات : ص 275 ح 788 عن علیّ بن عبد العزیز الخراز ، شرح الأخبار : ج 3 ص 463 ح 1355 عن الحضرمیّ نحوه ، بحار الأنوار : ج 68 ص 115 ح 35 .
2- .سنن الترمذی : ج 5 ص 641 ح 3733 ، مسند ابن حنبل : ج 1 ص 168 ح 576 ، فضائل الصحابه لابن حنبل : ج 2 ص 694 ح 1185 ، تهذیب الکمال : ج 6 ص 228 الرقم 1248 ، تاریخ بغداد : ج 13 ص 287 الرقم 7255 ، تاریخ دمشق : ج 13 ص 196 ح 3163 و 3164 کلّها عن علیّ بن جعفر عن الإمام الکاظم عن آبائه علیهم السلام ، کنز العمّال : ج 13 ص 639 ح 37613 ؛ الأمالی للصدوق : ص 299 ح 337 ، بشاره المصطفی : ص 32 کلاهما عن علیّ بن جعفر عن الإمام الکاظم عن آبائه علیهم السلام ، بحار الأنوار : ج 23 ص 116 ح 27 .
ص: 467
9 / 6 - 11 محشور شدن با اهل بیت علیهم السلام
امام صادق علیه السلام :به خدا سوگند، هر بنده ای که خدا و پیامبرش را دوست داشته و ولایت امامان علیهم السلام را پذیرفته باشد و از دنیا برود ، آتش دوزخ به او نمی رسد .
9 / 6 11محشور شدن با اهل بیت علیهم السلامامام علی علیه السلام :پیامبر خدا صلی الله علیه و آله دست حسن و حسین را گرفت و فرمود : «هر که مرا و این دو و پدر و مادر این دو را دوست داشته باشد ، روز قیامت در کنارم هم درجه من خواهد بود» .
.
ص: 468
عنه علیه السلام :عَنِ النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله قالَ : أنَا وفاطِمَهُ وحَسَنٌ وحُسَینٌ مُجتَمِعونَ ومَن أحَبَّنا یَومَ القِیامَهِ ، نَأکُلُ ونَشرَبُ حَتّی یُفَرَّقَ بَینَ العِبادِ . فَبَلَغَ ذلِکَ رَجُلاً مِنَ النّاسِ ، فَسَأَلَ عَنهُ فَأَخبَرتُهُ فَقالَ : کَیفَ بِالعَرضِ وَالحِسابِ ؟ فَقُلتُ لَهُ : کَیفَ کانَ لِصاحِبِ یاسینَ بِذلِکَ حینَ اُدخِلَ الجَنَّهَ مِن ساعَتِهِ ؟ (1)
رسول اللّه صلی الله علیه و آله :یَرِدُ عَلَیَّ الحَوضَ أهلُ بَیتی ومَن أحَبَّهُم مِن اُمَّتی کَهاتَینِ یَعنِی السَّبّابَتَینِ . (2)
کفایه الأثر عن أبی ذرٍّ عن رسولِ اللّه صلی الله علیه و آله :مَن أحَبَّنی وأهلَ بَیتی کُنّا نَحنُ وهُوَ کَهاتَینِ وأشارَ بِالسَّبّابَهِ وَالوُسطی . (3)
عنه صلی الله علیه و آله :مَن أحَبَّنا أهلَ البَیتِ فِی اللّهِ حُشِرَ مَعَنا وأدخَلناهُ مَعَنَا الجَنَّهَ . (4)
عنه صلی الله علیه و آله :مَن أحَبَّنا کانَ مَعَنا یَومَ القِیامَهِ ، ولَو أنَّ رَجُلاً أحَبَّ حَجَرا لَحَشَرَهُ اللّهُ مَعَهُ . (5)
الأمالی للطوسی عن أبی ذرّ :قُلتُ : یا نَبِیَّ اللّهِ ، إنّی اُحِبُّ أقواما ما أبلُغُ أعمالَهُم . فَقالَ : یا أبا ذَرٍّ ، المَرءُ مَعَ مَن أحَبَّ ولَهُ مَا اکتَسَبَ . قُلتُ : فَإِنّی اُحِبُّ اللّهَ ورَسولَهُ وأهلَ بَیتِ نَبِیِّهِ . قالَ : فَإِنَّکَ مَعَ مَن أحبَبتَ . (6)
.
1- .المعجم الکبیر : ج 3 ص 41 ح 2623 ، تاریخ دمشق : ج 13 ص 727 وفیه صدره إلی «العباد» وکلاهما عن عمرو بن علیّ ، کنز العمّال : ج 12 ص 98 ح 34165 .
2- .مقاتل الطالبیّین : ص 76 ، شرح نهج البلاغه لابن أبی الحدید : ج 16 ص 45 کلاهما عن سفیان عن الإمام الحسن عن أبیه علیهماالسلام ، ذخائر العقبی : ص 51 عن الإمام علیّ علیه السلام عنه صلی الله علیه و آله ؛ الغارات : ج 2 ص 586 عن الإمام الحسن عن أبیه علیهماالسلامعنه صلی الله علیه و آله ، الملاحم والفتن : ص 229 ح 331 ، المناقب للکوفی : ج 2 ص 129 ح 614 کلاهما عن سفیان بن أبی لیلی عن الإمام الحسن عن أبیه علیهماالسلام عنه صلی الله علیه و آله وفیهما «أحبّنی» بدل «أحبّهم» ، بحار الأنوار : ج 44 ص 60 ح 7 .
3- .کفایه الأثر : ص 35 ، بحار الأنوار : ج 36 ص 293 ح 122 .
4- .کفایه الأثر : ص 296 عن زید بن علیّ عن آبائه علیهم السلام ، بحار الأنوار : ج 46 ص 202 ح 77 .
5- .مشکاه الأنوار : ص 156 ح 390 و ص 220 ح 609 ، الأمالی للصدوق : ص 278 ح 308 ، أعلام الدین : ص 187 کلاهما عن نوف البکالی عن الإمام علیّ علیه السلام ، روضه الواعظین : ص 457 ، بحار الأنوار : ج 77 ص 383 ح 9 .
6- .الأمالی للطوسی : ص 632 ح 1303 ، کشف الغمّه : ج 2 ص 41 ، بحار الأنوار : ج 27 ص 105 ح 75 ؛ سنن أبی داود : ج 4 ص 333 ح 5126 ، سننن الدارمی : ج 2 ص 777 ح 2685 ، الأدب المفرد : ص 112 ح 351 ، مسند ابن حنبل : ج 8 ص 107 ح 21519 والأربعه الأخیره نحوه ، کنز العمّال : ج 9 ص 11 ح 24684 .
ص: 469
امام علی علیه السلام :پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «در روز قیامت ، من و فاطمه و حسن و حسین و دوستداران ما گرد هم می آییم و می خوریم و می آشامیم تا زمانی که حسابرسی بندگان تمام شود» . این خبر به گوش یکی از مردم رسید و در باره آن سؤال کرد و من خبر را برای او گفتم . او گفت : پس عرضه اعمال و حسابرسی ، چه می شود؟ به او گفتم : این ، برای صاحب یاسین (1) چگونه بود ، که در دَم ، به بهشت رفت؟
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :اهل بیت من و کسانی از امّت من که آنان را دوست دارند ، مانند این دو دو انگشت اشاره که در پهلوی هم قرار گرفته باشند در کنار حوض کوثر بر من وارد می شوند .
کفایه الأثر به نقل از أبو ذر:پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «هر که من و اهل بیتم را دوست داشته باشد ، ما و او، مانند این دو خواهیم بود» و انگشت اشاره و میانه خود را نشان داد .
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :هر که ما اهل بیت را به خاطر خدا دوست داشته باشد ، با ما محشور می شود و ما او را با خود به بهشت می بریم .
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :هر که ما را دوست بدارد ، روز قیامت با ما خواهد بود . انسان ، حتّی اگر سنگی را دوست بدارد ، خداوند، او را با همان سنگ، محشور می کند .
الأمالی، طوسی به نقل از ابو ذر :گفتم : ای پیامبر خدا! من مردمی را دوست دارم ؛ امّا در اعمالشان به پای آنها نمی رسم . فرمود : «ای ابو ذر! آدمی با کسی محشور می شود که دوستش می دارد و نتیجه عمل خود را می بیند» . گفتم : من ، خدا و فرستاده خدا و اهل بیت پیامبرش را دوست دارم . فرمود : «پس تو با همان کسی محشور می شوی که دوست داری» .
.
1- .مقصود ، قهرمانِ یاد شده در آیات 20 تا 27 از سوره «یاسین» (مؤمن آل فرعون) است که خداوند، میان ایمان آوردنش و دعوتش از مردم و ورودش به بهشت، هیچ فاصله ای حتّی شهادتش را ذکر نمی کند.
ص: 470
المعجم الکبیر عن بشر بن غالب عن الإمام الحسین علیه السلام :مَن أحَبَّنا لِلدُّنیا فَإِنَّ صاحِبَ الدُّنیا یُحِبُّهُ البَرُّ وَالفاجِرُ ، ومَن أحَبَّنا للّهِِ کُنّا نَحنُ وهُوَ یَومَ القِیامَهِ کَهاتَینِ وأشارَ بِالسَّبّابَهِ وَالوُسطی . (1)
الأمالی للطوسی عن بشر بن غالب عن الإمام الحسین علیه السلام :مَن أحَبَّنا للّهِِ وَرَدنا نَحنُ وهُوَ عَلی نَبِیِّنا صلی الله علیه و آله هکَذا وضَمَّ إصبَعَیهِ ، ومَن أحَبَّنا لِلدُّنیا فَإِنَّ الدُّنیا تَسَعُ البَرَّ وَالفاجِرَ . (2)
المحاسن عن بشر بن غالب الأسدی :حَدَّثَنِی الحُسَینُ بنُ عَلِیٍّ علیه السلام ، قال : قالَ لی : یا بِشرَ بنَ غالِبٍ ، مَن أحَبَّنا لا یُحِبُّنا إلّا للّهِِ ، جِئنا نَحنُ وهُوَ کَهاتَینِ وقَدَّرَ بَینَ سَبّابَتَیهِ ومَن أحَبَّنا لا یُحِبُّنا إلّا لِلدُّنیا ، فَإِنَّهُ إذا قامَ قائِمُ العَدلِ وَسِعَ عَدلُهُ البَرَّ وَالفاجِرَ . (3)
أعلام الدین عن الإمام الصادق علیه السلام عن آبائه علیهم السلام عن الإمام الحسین علیه السلام :قَصیرَهٌ عَنْ طَویلَهٍ (4) : مَن أحَبَّنا لَم یُحِبَّنا لِقَرابَهٍ بَینَنا وبَینَهُ ، ولا لِمَعروفٍ أسدَیناهُ إلَیهِ ، إنَّما أحَبَّنا للّهِِ ورَسولِهِ ، فَمَن أحَبَّنا جاءَ مَعَنا یَومَ القِیامَهِ کَهاتَینِ وقَرَنَ بَینَ سَبّابَتَیهِ . (5)
الإمام زین العابدین علیه السلام :قَصیرَهٌ مِن طَویلَهٍ : مَن أحَبَّنا لا لِدُنیا یُصیبُها مِنّا ، وعادی عَدُوَّنا لا لِشَحناءَ کانَت بَینَهُ وبَینَهُ ، أتَی اللّهَ یَومَ القِیامَهِ مَعَ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله وإبراهیمَ وعَلِیٍّ علیهماالسلام . (6)
.
1- .المعجم الکبیر : ج 3 ص 125 ح 2880 ؛ شرح الأخبار : ج 1 ص 444 ذیل ح 116 .
2- .الأمالی للطوسی : ص 253 ح 455 ، بشاره المصطفی : ص 123 کلاهما عن بشر بن غالب ، بحار الأنوار : ج 27 ص 84 ح 26 ؛ تاریخ دمشق : ج 14 ص 184 عن بشر بن غالب .
3- .المحاسن : ج 1 ص 134 ح 168 عن بشر بن غالب الأسدیّ ، شرح الأخبار : ج 2 ص 488 ح 864 عن الإمام الحسن علیه السلام نحوه ، بحار الأنوار : ج 27 ص 90 ح 44 .
4- .مثلٌ یُضرب لاختصار الکلام . والقصیره هی التمره ، والطویله هی النخله (اُنظر : مجمع الأمثال : ج 2 ص 499) .
5- .أعلام الدین : ص 460 عن الإمام الصادق علیه السلام ، بحار الأنوار : ج 27 ص 128 ح 118 .
6- .المحاسن : ج 1 ص 267 ح 517 عن أبی خالد الکابلیّ ، بحار الأنوار : ج 27 ص 56 ذیل ح 12 .
ص: 471
المعجم الکبیر به نقل از بِشر بن غالب :امام حسین علیه السلام فرمود: «هر که ما را به خاطر دنیا دوست بدارد ، [باید بداند که] دنیادار را خوب و بد ، دوست دارند و هر کس ما را برای خدا دوست بدارد ، ما و او در روز قیامت ، مانند این دو خواهیم بود» و انگشت اشاره و میانه خود را نشان داد .
الأمالی، طوسی به نقل از بِشر بن غالب :امام حسین علیه السلام فرمود: «هر که ما را به خاطر خدا دوست بدارد ، من و او، این چنین بر پیامبرمان صلی الله علیه و آله وارد خواهیم شد» و دو انگشت خود را به هم چسباند، و [افزود] : «و هر که ما را به خاطر دنیا دوست بدارد ، [بداند که] دنیا نیکوکار و بدکار را در بر می گیرد» .
المحاسن به نقل از بشر بن غالب اسدی :حسین بن علی علیه السلام برایم روایت کرد و فرمود : «ای بشر بن غالب ! هر که ما را دوست بدارد و این محبّت او جز به خاطر خدا نباشد ، [در روز قیامت ،] ما و او، مانند این دو، وارد می شویم» و دو انگشت اشاره اش را به موازات هم قرار داد، و [افزود] : «و هر که ما را دوست بدارد و این محبّت او جز برای دنیا نباشد ، [باید بداند که] هر گاه برپا کننده عدالت قیام کند ، دادگری او شامل نیکوکار و بدکار خواهد شد» .
أعلام الدین:امام حسین علیه السلام فرمود: «سخن ، مختصر کنم : هر کس ما را دوست بدارد ، نه به خاطر قرابتی که میان ما و اوست و یا به خاطر خوبی و احسانی که به او کرده ایم ، بلکه فقط به خاطر خدا و پیامبر او ما را دوست بدارد ، در روز قیامت با ما مانند این دو، وارد خواهد شد» و دو انگشت اشاره خود را به هم نزدیک نمود .
امام زین العابدین علیه السلام :سخن ، کوتاه کنم : هر کس ما را دوست بدارد ، ولی نه به خاطر آن که از قِبَل ما به دنیایی برسد و دشمن ما را دشمن بدارد ، ولی نه به سبب کینه ای که میان آن دو است ، روز قیامت، به همراه محمّد صلی الله علیه و آله و ابراهیم علیه السلام و علی علیه السلام به پیشگاه خدا وارد می شود .
.
ص: 472
تفسیر العیّاشی عن برید بن معاویه العجلیّ :کُنتُ عِندَ أبی جَعفَرٍ علیه السلام إذ دَخَلَ عَلَیهِ قادِمٌ مِن خُراسانَ ماشِیا ، فَأَخرَجَ رِجلَیهِ وقَد تَغَلَّفَتا وقالَ : أما وَاللّهِ ، ما جاءَ بی مِن حَیثُ جِئتُ إلّا حُبُّکُم أهلَ البَیتِ . فَقالَ أبو جَعفَرٍ علیه السلام : وَاللّهِ ، لَو أحَبَّنا حَجَرٌ حَشَرَهُ اللّهُ مَعَنا ، وهَلِ الدّینُ إلَا الحُبُّ . (1)
الکافی عن یوسف بن ثابت بن أبی سعیده عن الإمام الصادق علیه السلام أنَّهُم قالوا حینَ دَخَلوا عَلَیهِ :إنَّما أحبَبناکُم لِقَرابَتِکُم مِن رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله ولِما أوجَبَ اللّهُ عز و جلمِن حَقِّکُم ، ما أحببَناکُم لِلدُّنیا نُصیبُها مِنکُم إلّا لِوَجهِ اللّهِ وَالدّارِ الآخِرَهِ ، ولِیَصلُحَ لاِمرِیٍ مِنّا دینُهُ . فَقالَ أبو عَبدِ اللّهِ علیه السلام : صَدَقتُم صَدَقتُم ، ثُمَّ قالَ : مَن أحَبَّنا کانَ مَعَنا أو جاءَ مَعَنا (2) یَومَ القِیامَهِ هکَذا ثُمَّ جَمَعَ بَینَ السَّبّابَتَینِ . (3)
الکافی عن الحکم بن عتیبه :بَینا أنَا مَعَ أبی جَعفَرٍ علیه السلام وَالبَیتُ غاصٌّ بِأَهلِهِ ، إذ أقبَلَ شَیخٌ یَتَّکِئُ عَلی عَنَزَهٍ (4) لَهُ حَتّی وَقَفَ عَلی بابِ البَیتِ ، فَقالَ : السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ ، ثُمَّ سَکَتَ ، فَقالَ أبو جَعفَرٍ علیه السلام : وعَلیکَ السَّلامُ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ . ثُمَّ أقبَلَ الشَّیخُ بِوَجهِهِ عَلی أهلِ البَیتِ وقالَ : السَّلامُ عَلَیکُم ، ثُمَّ سَکَتَ ، حَتّی أجابَهُ القَومُ جَمیعا ورَدّوا عَلَیهِ السَّلامَ ، ثُمَّ أقبَلَ بِوَجهِهِ عَلی أبی جَعفَرٍ علیه السلام ثُمَّ قالَ : یَا بنَ رَسولِ اللّهِ ، أدنِنی مِنکَ جَعَلَنِی اللّهُ فِداکَ ، فَوَاللّهِ إنّی لَاُحِبُّکُم واُحِبُّ مَن یُحِبُّکُم ، ووَاللّهِ ما اُحِبُّکُم واُحِبُّ مَن یُحِبُّکُم لِطَمَعٍ فی دُنیا ، وَاللّهِ إنّی لَاُبغِضُ عَدُوَّکُم وأبرَأُ مِنهُ ، ووَاللّهِ ما اُبغِضُهُ وأبرَأُ مِنهُ لِوَترٍ (5) کانَ بَینی وبَینَهُ ، وَاللّهِ إنّی لَاُحِلُّ حَلالَکُم ، واُحَرِّمُ حَرامَکُم ، وأنتَظِرُ أمَرَکُم ، فَهَل تَرجو لی جَعَلَنِی اللّهُ فِداکَ ؟ فَقالَ أبو جَعفَرٍ علیه السلام : إلَیَّ إلَیَّ ، حَتّی أقعَدَهُ إلی جَنبِهِ ، ثُمَّ قالَ : أیُّهَا الشَّیخُ ، إنَّ أبی عَلِیَّ بنَ الحُسَینِ علیه السلام أتاهُ رَجُلٌ فَسَأَلَهُ عَن مِثلِ الَّذی سَأَلتَنی عَنهُ ، فَقالَ لَهُ أبی علیه السلام : إن تَمُت تَرِد عَلی رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله وعَلی عَلِیٍّ وَالحَسَنِ وَالحُسَینِ وعَلِیِّ بنِ الحُسَینِ ، ویَثلَج قَلبُکَ ، ویَبرُد فُؤادُکَ ، وتَقَرَّ عَینُکَ ، وتُستَقبَل بِالرَّوحِ وَالرَّیحانِ مَعَ الکِرامِ الکاتِبینَ لَو قَد بَلَغَت نَفسُکَ هاهُنا وأهوی بِیَدِهِ إلی حَلقِهِ ، وإن تَعِش تَرَ ما یُقِرُّ اللّهُ به عَینَکَ ، وتَکونُ مَعَنا فِی السَّنامِ الأَعلی . فَقالَ الشَّیخُ : کَیفَ قُلتَ یا أبا جَعفَرٍ ؟ فَأَعادَ عَلَیهِ الکَلامَ ، فَقالَ الشَّیخُ : اللّهُ أکبَرُ یا أبا جَعفَرٍ ، إن أنَا مُتُّ أرِد عَلی رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله وعَلی عَلِیٍّ وَالحَسَنِ وَالحُسَینِ وعَلِیِّ بنِ الحُسَینِ علیهم السلام ، وتَقَرَّ عَینی ، ویَثلَج قَلبی ، ویَبرُد فُؤادی ، واُستَقبَل بِالرَّوحِ وَالرَّیحانِ مَعَ الکِرامِ الکاتِبینَ لَو قَد بَلَغَت نَفسی إلی هاهُنا ، وإن أعِش أرَ ما یُقِرُّ اللّهُ بِهِ عَینی فَأَکونَ مَعَکُم فِیالسَّنامِ الأَعلی ! ثُمَّ أقبَلَ الشَّیخُ یَنتَحِبُ ، یَنشِجُ ها ها ها حَتّی لَصِقَ بِالأَرضِ ، وأقبَلَ أهلُ البَیتِ یَنتَحِبونَ ویَنشِجون لِما یَرَونَ مِن حالِ الشَّیخِ ، وأقبَلَ أبو جَعفَرٍ علیه السلام یَمسَحُ بِإِصبَعِهِ الدُّموعَ مِن حَمالیقِ (6) عَینَیهِ ویَنفُضُها . ثُمَّ رَفَعَ الشَّیخُ رَأسَهُ ، فَقالَ لِأَبی جَعفَرٍ علیه السلام : یَا بنَ رَسولِ اللّهِ ، ناوِلنی یَدَکَ جَعَلَنِی اللّهُ فِداکَ . فَناوَلَهُ یَدَهُ ، فَقَبَّلَها ووَضَعَها عَلی عَینَیهِ وخَدِّهِ ، ثُمَّ حَسَرَ (7) عَن بَطنِهِ وصَدرِهِ فَوَضَعَ یَدَهُ عَلی بَطنِهِ وصَدرِهِ ، ثُمَّ قامَ فَقالَ : السَّلامُ عَلَیکُم . وأقبَلَ أبو جَعفَرٍ علیه السلام یَنظُرُ فی قَفاهُ وهُوَ مُدبِرٌ ، ثُمَّ أقبَلَ بِوَجهِهِ عَلَی القَومِ فَقالَ : مَن أحَبَّ أن یَنظُرَ إلی رَجُلٍ مِن أهلِ الجَنَّهِ فَلیَنظُر إلی هذا . فَقالَ الحَکَمُ بنُ عُتَیبَهَ : لَم أرَ مَأتَما قَطُّ یُشبِهُ ذلِکَ الَمجلِسَ . (8)
.
1- .تفسیر العیّاشی : ج 1 ص 167 ح 27 ، بحار الأنوار : ج 27 ص 95 ح 57 ، وراجع : دعائم الإسلام : ج 1 ص 71 .
2- .الشکّ من الراوی .
3- .الکافی : ج 8 ص 106 ح 80 ، تفسیر العیّاشی : ج 2 ص 89 ح 61 ، أعلام الدین : ص 447 عن صفوان ، تأویل الآیات الظاهره : ج 1 ص 209 ح 19 کلّها نحوه ، بحار الأنوار : ج 27 ص 190 ح 47 .
4- .العَنَزه : عصا فی قدر نصف الرمح أو أکثر شیئًا ، فی طرفها الأسفل زُجٌّ کزُجِّ الرمح یتوکّأ علیها الشیخ الکبیر (لسان العرب : ج 5 ص 384 «عنز») .
5- .الوَتْر بالفتح : الذحل وهو الحقد والعداوه (الصحاح : ج 2 ص 842 «وتر») .
6- .الحمالیق : ما یلی المقله من لحمها ، وقیل : هو ما فی المقله من نواحیها (لسان العرب : ج 10 ص 69 «حملق») .
7- .حَسَر : کشف (المصباح المنیر : ص 135 «حسر») .
8- .الکافی : ج 8 ص 76 ح 30 ، بحار الأنوار : ج 46 ص 361 ح 3 .
ص: 473
تفسیر العیّاشی به نقل از بُرید بن معاویه عجلی :در خدمت امام باقر علیه السلام بودم که مردی بر او وارد شد که با پای پیاده از خراسان آمده بود . او دو پای خود را که پوست انداخته بود ، نشان داد و گفت : به خدا سوگند که مرا چیزی جز محبّت شما اهل بیت ، از خراسان به این جا نکشاند . امام باقر علیه السلام فرمود : «به خدا سوگند ، اگر حتّی سنگی ، ما را دوست داشته باشد ، خداوند، او را با ما محشور می کند . مگر دین ، چیزی جز محبّت است» .
الکافی به نقل از یوسف بن ثابت بن ابی سعیده :آنان هنگامی که بر امام صادق علیه السلام وارد شدند، گفتند : ما شما را فقط به خاطر خویشاوندی با پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و به خاطر حقّی که خداوند عز و جل برایتان واجب نموده است ، دوست می داریم . ما شما را برای این دوست نمی داریم که از قِبَلتان به دنیایی برسیم ؛ بلکه فقط به خاطر خدا و قیامت و برای این که هر یک از ما دینش را درست کرده باشد ، دوست داریم . امام صادق علیه السلام فرمود : «راست می گویید . راست می گویید» و سپس فرمود : «هر که ما را دوست داشته باشد ، در روز قیامت، این چنین، با ما خواهد بود» و دو انگشتِ اشاره اش را در کنار هم گذاشت .
الکافی به نقل از حَکَم بن عُتَیبه :من در خدمت امام باقر علیه السلام بودم و اتاق از جمعیت ، پر بود . ناگاه پیرمردی تکیه زنان بر عصای خود آمد و جلوی در اتاق ایستاد و گفت : سلام بر تو ای پسر پیامبر خدا و رحمت خدا و برکات او بر تو باد! و ساکت شد . امام علیه السلام جواب داد : «و بر تو باد سلام و رحمت خدا و برکات او!» . سپس پیرمرد ، رو به جمعیت داخل اتاق کرد و گفت : سلام بر شماها! و خاموش شد، تا این که آن جمعیت ، همگی جواب سلام او را دادند . آن گاه رو به امام باقر علیه السلام کرد و گفت : ای پسر پیامبر خدا! خدا مرا فدایت کند! مرا نزدیک خود بنشان ؛ زیرا به خدا سوگند من شما و دوستداران شما را دوست دارم . به خدا سوگند، من شما و دوستداران شما را برای طمع در دنیا دوست ندارم . به خدا سوگند، من از دشمن شما نفرت دارم و از او بیزارم . به خدا سوگند، نفرت و بیزاری من از او، به خاطر این نیست که میان من و او، کینه و عداوتی باشد . به خدا سوگند، من آنچه را شما حلال شمارید ، حلال می شمارم و آنچه را شما حرام بدانید ، حرام می دانم و منتظر امر (حکومتِ) شما هستم . فدایت شوم! آیا با چنین وضعی ، برای من امید [رستگاری و نجات ]داری؟ امام باقر علیه السلام فرمود : «جلوتر بیا . جلوتر بیا»، تا این که او را پهلوی خود نشاند . سپس فرمود : «ای پیر! مردی نزد پدرم علی بن الحسین آمد و از او همین سؤال را کرد که تو از من پرسیدی و پدرم به او فرمود : تو اگر از دنیا بروی ، بر پیامبر خدا و بر علی و حسن و حسین و علی بن الحسین، وارد خواهی شد و قلبت شاد و دلت خنک و دیدگانت روشن خواهد شد و آن گاه که نفَست به این جا [و با دست خود به گلویش اشاره فرمود ]رسد ، کرام الکاتبین با شور و شادی به استقبالت خواهند آمد و اگر زنده بمانی ، شاهد چیزی (قیام قائم و حکومت اهل بیت) خواهی بود که خداوند ، با آن ، دیدگانت را روشن می گرداند و با ما در عالی ترین مراتب خواهی بود ». پیرمرد گفت : چه فرمودی، ای ابو جعفر؟ امام علیه السلام ، سخن خود را برایش تکرار کرد . پیرمرد گفت : اللّه اکبر ، ای ابو جعفر! اگر از دنیا بروم ، بر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و بر علی و حسن و حسین و علی بن الحسین علیهم السلام وارد خواهم شد و دیدگانم روشن و قلبم شاد و دلم خنک خواهد گشت و آن گاه که نفَسم به این جا رسد ، کرام الکاتبین با شور و شادی به استقبالم خواهند آمد و اگر زنده بمانم ، شاهد چیزی خواهم بود که خداوند به سبب آن ، چشم مرا روشن می گرداند و با شما در عالی ترین مراتب خواهم بود؟! پیرمرد سپس با آوای بلند گریست و هِق هِق کنان اشک ریخت، تا جایی که به زمین چسبید . حاضرانِ در خانه نیز با دیدن حال پیرمرد ، بلندبلند گریستند و هق هق کنان اشک ریختند . امام باقر علیه السلام پیش آمد و با انگشت خود ، اشک های او را از پلک هایش پاک می کرد و به زمین می ریخت . پیرمرد سپس سرش را بلند کرد و به امام علیه السلام گفت : ای پسر پیامبر خدا! فدایت شوم! دستت را به من بده . امام علیه السلام دست خود را به او داد . پیرمرد، آن را بوسید و بر دیده و گونه خود نهاد . سپس پیراهن خود را از روی شکم و سینه اش کنار زد و دست امام علیه السلام را بر شکم و سینه خود نهاد و آن گاه برخاست و خداحافظی کرد و رفت . امام باقر علیه السلام به پشت سر او نگاه می کرد . سپس رو به جمعیت نمود و فرمود : «هر که دوست دارد مردی از اهل بهشت را ببیند ، به این مرد بنگرد» . من در عُمرم مجلس اندوهی مانند آن مجلس ندیدم .
.
ص: 474
. .
ص: 475
. .
ص: 476
9 / 6 12الجَنَّهُمقتل الحسین علیه السلام للخوارزمی عن حذیفه :رَأَیتُ رَسولَ اللّهِ صلی الله علیه و آله أخَذَ بِیَدِ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیه السلام فَقالَ : أیُّهَا النّاسُ ! جَدُّ الحُسَینِ أکرَمُ عَلَی اللّهِ مِن جَدِّ یوسُفَ بنِ یَعقوبَ ، وإنَّ الحُسَینَ فِی الجَنَّهِ ، وأباهُ فِی الجَنَّهِ ، واُمَّهُ فِی الجَنَّهِ ، وأخاهُ فِی الجَنَّهِ ، ومُحِبَّهُم فِی الجَنَّهِ ، ومُحِبَّ مُحِبِّهِم فِی الجَنَّهِ . (1)
الإمام الصادق علیه السلام :بَینا رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله فی سَفَرٍ إذ نَزَلَ فَسَجَدَ خَمسَ سَجَداتٍ ، فَلَمّا رَکِبَ قالَ لَهُ بَعضُ أصحابِهِ : رَأَیناکَ یا رَسولَ اللّهِ صَنَعتَ ما لَم تَکُن تَصنَعُهُ ! قالَ : نَعَم ، أتانی جَبرَئیلُ علیه السلام فَبَشَّرَنی أنَّ عَلِیّا فِی الجَنَّهِ ، فَسَجَدتُ شُکرا للّهِِ تَعالی ، فَلَمّا رَفَعتُ رَأسی قالَ : وفاطِمَهُ فِی الجَنَّهِ ، فَسَجَدتُ شُکرا للّهِِ تَعالی ، فَلَمّا رَفعتُ رَأسی قالَ : وَالحَسَنُ وَالحُسَینُ سَیِّدا شَبابِ أهلِ الجَنَّهِ ، فَسَجَدتُ شُکرا للّهِِ تَعالی ، فَلَمّا رَفَعتُ رَأسی قالَ : ومَن یُحِبُّهُم فِی الجَنَّهِ ، فَسَجَدتُ للّهِِ تَعالی شُکرا ، فَلَمّا رَفَعتُ رَأسی قالَ : ومَن یُحِبُّ مَن یُحِبُّهُم فِی الجَنَّهِ فَسَجَدتُ شُکرا للّهِِ تَعالی . (2)
.
1- .مقتل الحسین للخوارزمی : ج 1 ص 67 ، کشف الیقین : ص 328 ح 390 نحوه .
2- .الأمالی للمفید : ص 21 ح 2 عن أبی عبد الرحمن ، بحار الأنوار : ج 68 ص 111 ح 24 ، وراجع : الکافی : ج 2 ص 98 ح 24 ومکارم الأخلاق : ج 1 ص 564 ح 1956 .
ص: 477
9 / 6 - 12 بهشت
9 / 6 12بهشتمقتل الحسین علیه السلام ، خوارزمی به نقل از حذیفه :دیدم پیامبر خدا صلی الله علیه و آله دست حسین بن علی علیه السلام را گرفت و فرمود : «ای مردم! جدّ حسین، نزد خداوند، گرامی تر از جدّ یوسف بن یعقوب است . حسین ، اهل بهشت است و پدر او اهل بهشت است و مادرش اهل بهشت است و برادرش اهل بهشت است و دوستدار آنان اهل بهشت است و دوستدار دوستدار آنان نیز اهل بهشت است» .
امام صادق علیه السلام :پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در سفری از مرکب خود، پیاده شد و پنج سجده به جای آورد . چون بر مرکب نشست ، یکی از اصحابش گفت : ای پیامبر خدا! ما کاری از شما دیدیم که قبلاً نکرده بودید! فرمود : «آری . جبرئیل علیه السلام نزد من آمد و بشارتم داد که علی اهل بهشت است و من به شکرانه آن در پیشگاه خدای متعال، سجده کردم . چون سر برداشتم ، گفت : فاطمه هم اهل بهشت است . من به شکرانه آن نیز خدای متعال را سجده کردم . چون سر برداشتم ، گفت : حسن و حسین ، سَرور جوانان بهشتی اند . و من باز به شکرانه آن ، خدای متعال را سجده کردم . چون سر برداشتم ، گفت : دوستدار آنان نیز اهل بهشت است . من به خاطر این نیز برای خدای متعال ، سجده شکر به جای آوردم . چون سر برداشتم گفت : و هر کس دوستدار ایشان را دوست بدارد ، او نیز اهل بهشت است . و من باز به شکرانه آن ، در پیشگاه خدای متعال سجده کردم» .
.
ص: 478
الفضائل عن جابر بن عبد اللّه الأنصاریّ :بَینا نَحنُ بَینَ یَدَی رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله فی مَسجِدِهِ بِالمَدینَهِ فَذَکَرَ بَعضُ الصَّحابَهِ الجَنَّهَ ، فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله : إنَّ للّهِِ لِواءً مِن نورٍ وعَمودُهُ مِن زَبَرجَدٍ ، خَلَقَهُ اللّهُ تَعالی قَبلَ أن یَخلُقَ السَّماءَ بِأَلفَی عامٍ ، مَکتوبٌ عَلَیهِ : لا إلهَ إلَا اللّهُ مُحَمَّدٌ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله ، وآلُ مُحَمَّدٍ خَیرُ البَرِیَّهِ ، وأنتَ یا عَلِیُّ أکرَمُ القَومِ . فَعِندَ ذلِکَ قالَ عَلِیٌّ علیه السلام : الحَمدُ للّهِِ الَّذی هَدانا لِهذا وأکرَمَنا بِکَ وشَرَّفَنا بِکَ . فَقالَ صلی الله علیه و آله : یا عَلِیُّ ، أما عَلِمتَ أنَّ مَن أحَبَّنا وَاتَّخَذَ مَحَبَّتَنا أسکَنَهُ اللّهُ تَعالی مَعَنا . وتَلا هذِهِ الآیَهَ : «فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِیکٍ مُّقْتَدِرِ» (1) . (2)
رسول اللّه صلی الله علیه و آله :یاعَلِیُّ ، مَن أحَبَّ وُلدَکَ فَقَد أحَبَّکَ ، ومَن أحَبَّکَ فَقَد أحَبَّنی ، ومَن أحَبَّنی فَقَد أحَبَّ اللّهَ ، ومَن أحَبَّ اللّهَ أدخَلَهُ الجَنَّهَ . ومَن أبغَضَهُم فَقَد أبغَضَکَ ، ومَن أبغَضَکَ فَقَد أبغَضَنی ، ومَن أبغَضَنی فَقَد أبغَضَ اللّهَ ، ومَن أبغَضَ اللّهَ کانَ حَقیقا عَلَی اللّهِ أن یُدخِلَهُ النّارَ . (3)
.
1- .القمر : 55 .
2- .الفضائل : ص 104 ، تفسیر فرات : ص 456 ح 597 ، تأویل الآیات الظاهره : ج 2 ص 629 ح 2 کلاهما نحوه ، بحار الأنوار : ج 26 ص 318 ح 87 ؛ تفسیر الثعلبی : ج 9 ص 174 ح 162 ، شواهد التنزیل : ج 2 ص 470 ح 1141 کلاهما نحوه .
3- .درر الأحادیث النبویّه : ص 51 ؛ تاریخ دمشق : ج 42 ص 283 ح 8814 عن صلصال بن الدلهمس ، الفصول المهمّه لابن الصبّاغ : ص 124 عن عمر بن الخطّاب و کلاهما نحوه وراجع : دلائل الإمامه : ص 102 ح 30 وتفسیر فرات : ص 598 ح 760 والمناقب للخوارزمی : ص 200 ح 240 .
ص: 479
الفضائل به نقل از جابر بن عبد اللّه انصاری :ما در مسجد پیامبر خدا در مدینه نزد ایشان بودیم که یکی از صحابه ، سخن از بهشت به میان آورد . پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود : «خداوند ، بیرقی از نور دارد که دسته اش از زبرجد است . خداوند متعال ، دو هزار سال پیش از آن که آسمان را بیافریند ، این بیرق را آفرید و بر آن نوشته شده است : معبودی جز خدای یکتا نیست . محمّد ، فرستاده خداست و خاندان محمّد ، بهترین مردم اند و تو ای علی گرامی ترین خلق هستی» . در این هنگام، علی علیه السلام فرمود : سپاس، خدای را که ما را بدین ره نمون شد و به واسطه تو، ما را کرامت و شرافت بخشید . پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود : «ای علی! آیا نمی دانی که هر کس ما را دوست بدارد و دوستی ما را به دل گیرد ، خداوند متعال، او را با ما سکونت می دهد؟» و آن گاه این آیه را تلاوت فرمود : «در قرارگاه صدق ، نزد پادشاهی توانایند» .
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :ای علی! هر کس فرزندان تو را دوست بدارد ، تو را دوست داشته است و هر کس تو را دوست بدارد ، مرا دوست داشته است و هر کس مرا دوست بدارد ، خدا را دوست داشته است و هر کس خدا را دوست بدارد ، خداوند، او را به بهشت می برد، و هر کس فرزندان تو را دشمن بدارد ، تو را دشمن داشته است و هر کس تو را دشمن بدارد ، مرا دشمن داشته است و هر کس مرا دشمن بدارد ، خدا را دشمن داشته است و هر کس خدا را دشمن بدارد ، بر خداوند ، سزاوار است که او را به دوزخ برد .
.
ص: 480
عنه صلی الله علیه و آله :مَن أحَبَّنا بِقَلبِهِ وأعانَنا بِیَدِهِ ولِسانِهِ کُنتُ أنَا وهُوَ فی عِلِّیّینَ ، ومَن أحَبَّنا بِقَلبِهِ وأعانَنا بِلِسانِهِ وکَفَّ یَدَهُ فَهُوَ فِی الدَّرَجَهِ الَّتی تَلیها ، ومَن أحَبَّنا بِقَلبِهِ وکَفَّ عَنّا لِسانَهُ ویَدَهُ فَهُوَ فِی الدَّرَجَهِ الَّتی تَلیها . (1)
عنه صلی الله علیه و آله :فِی الجَنَّهِ ثَلاثُ دَرَجاتٍ وفِی النّارِ ثَلاثُ دَرَکاتٍ ، فَأَعلی دَرَجاتِ الجَنَّهِ لِمَن أحَبَّنا بِقَلبِهِ ونَصَرَنا بِلِسانِهِ ویَدِهِ ، وفِی الدَّرَجَهِ الثّانِیَهِ مَن أحَبَّنا بِقَلبِهِ ونَصَرَنا بِلِسانِهِ ، وفِی الدَّرَجَهِ الثّالِثَهِ مَن أحَبَّنا بِقَلبِهِ . (2)
الإمام علیّ علیه السلام :مَن أحَبَّنا بِقَلبِهِ وأعانَنا بِلِسانِهِ وقاتَلَ مَعَنا أعدَاءَنا بِیَدِهِ فَهُوَ مَعَنا فِی الجَنَّهِ فی دَرَجَتِنا. ومَن أحَبَّنا بِقَلبِهِ وأعانَنا بِلِسانِهِ ولَم یُقاتِل مَعَنا أعداءَنا فَهُوَ أسفَلُ مِن ذلِکَ بِدَرَجَتَینِ ، ومَن أحَبَّنا بِقَلبِهِ ولَم یُعِنّا بِلِسانِهِ ولا بِیَدِهِ فَهُوَ فِی الجَنَّهِ . (3)
نور الأبصار :یُروی أنَّهُ [عَلِیَّ بنَ الحُسَینِ علیه السلام ] مَرِضَ ، فَدَخَلَ عَلَیهِ جَماعَهٌ مِن أصحابِ رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله یَعودونَهُ ، فَقالوا : کَیفَ أصبَحتَ یَا بنَ رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله فَدَتکَ أنفُسُنا ؟ قالَ : فی عافِیَهٍ وَاللّهُ الَمحمودُ عَلی ذلِکَ ، فَکَیفَ أصبَحتُم أنتُم جَمیعا ؟ قالوا : أصبَحنا وَاللّهِ لَکَ یَا بنَ رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله مُحِبّینَ وادّینَ . فَقالَ لَهُم : مَن أحَبَّنا للّهِِ أسکَنَهُ اللّهُ فی ظِلٍّ ظَلیلٍ یَومَ القِیامَهِ یَومَ لا ظِلَّ إلّا ظِلَّهُ ، ومَن أحَبَّنا یُریدُ مُکافَأَتَنا کافَأَهُ اللّهُ عَنَّا الجَنَّهَ ، ومَن أحَبَّنا لِغَرَضِ دُنیا آتاهُ اللّهُ رِزقَهُ مِن حَیثُ لا یَحتَسِبُ . (4)
.
1- .إحقاق الحقّ : ج 9 ص 484 نقلاً عن وسیله المآل قال : رواه أبو نعیم بن حمّاد عن الإمام علیّ علیه السلام .
2- .المحاسن : ج 1 ص 251 ح 472 عن أبی حمزه الثمالیّ عن الإمام زین العابدین علیه السلام ، بحار الأنوار : ج 27 ص 93 ح 53 .
3- .الخصال : ص 629 ح 10 عن أبی بصیر ومحمّد بن مسلم عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام ، الأمالی للمفید : ص 33 ح 8 عن عمرو بن أبی المقدام عن أبیه عن الإمام الحسن بن علیّ علیهماالسلام ، تحف العقول : ص 118 ، جامع الأخبار : ص 506 ح 1400 کلّها نحوه ، بحار الأنوار : ج 27 ص 88 ح 39 .
4- .نور الأبصار : ص 245 ، الفصول المهمّه لابن الصباغ : ص 203 .
ص: 481
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :هر کس ما را در دل دوست بدارد و با دست و زبانش یاری مان رساند ، من و او در علیّین خواهیم بود و هر کس ما را در دل دوست بدارد و با زبانش یاری مان رساند ، امّا با دست خود ، ما را یاری نرساند ، در درجه پایین تر آن خواهد بود و هر کس ما را در دل دوست بدارد ، امّا دست و زبانش را از ما دریغ کند ، در درجه فروتر قرار خواهد گرفت .
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :بهشت ، سه درجه دارد و دوزخ ، سه دَرَک (درجه نزولی یا طبقه زیرین) . بالاترین درجه بهشت، برای کسی است که در دل ، ما را دوست بدارد و با زبان و دستش یاری مان کند . در درجه دوم، کسی جای می گیرد که در دل ، ما را دوست بدارد و با زبانش یاری مان رساند و در درجه سوم ، کسی قرار می گیرد که در دل ، ما را دوست بدارد .
امام علی علیه السلام :هر که در دل ، ما را دوست بدارد و با زبانش یاری مان رساند و در کنار ما عملاً با دشمنانمان بجنگد ، در بهشت با ما هم درجه خواهد بود و هر که در دل ، ما را دوست بدارد و با زبانش یاری مان رساند ، ولی در کنار ما با دشمنانمان نجنگد ، دو درجه پایین تر از آن قرار خواهد گرفت و هر که در دل ، ما را دوست بدارد ، امّا با زبان و دست خود، یاری مان نرساند ، او نیز در بهشت خواهد بود .
نور الأبصار :روایت شده که امّام زین العابدین علیه السلام بیمار شد . جماعتی از اصحاب پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به عیادت ایشان آمدند و گفتند : فدایت شویم، ای پسر پیامبر خدا! حالتان چگونه است؟ فرمود : «بحمد اللّه ، خوبم . شما در چه حالید؟». گفتند : به خدا سوگند ای پسر پیامبر خدا که همگی دوستدار و علاقه مند شما هستیم . فرمود : «هر که ما را به خاطر خدا دوست بدارد ، خداوند، در روز قیامت که سایه ای جز سایه او نیست ، وی را در سایه ای پایدار جای می دهد و هر کس ما را به خاطر پاداش ما دوست بدارد ، خداوند از جانب ما به او بهشت را پاداش خواهد داد و هر کس ما را به خاطر مقصودی دنیایی دوست بدارد ، خداوند، روزیِ او را از جایی می رساند که گمانش را نمی برد» .
.
ص: 482
تحف العقول :قالَ لَهُ [لِلإِمامِ الصّادِقِ علیه السلام ] یونُسُ (1) : لَوِلائی لَکُم وما عَرَّفَنِی اللّهُ مِن حَقِّکُم أحَبُّ إلَیَّ مِنَ الدُّنیا بِحَذافیرِها . قالَ یونُسُ : فَتَبَیَّنتُ الغَضَبَ فیهِ . ثُمَّ قالَ علیه السلام : یا یونُسُ ، قِستَنا بِغَیرِ قِیاسٍ ، مَا الدُّنیا وما فیها هَل هِیَ إلّا سَدُّ فَورَهٍ ، أو سَترُ عَورَهٍ ؟! وأنتَ لَکَ بِمَحَبَّتِنَا الحَیاهُ الدّائِمَهُ . (2)
9 / 6 13خَیرُ الدُّنیا وَالآخِرَهِرسول اللّه صلی الله علیه و آله :مَن أرادَ التَّوَکُّلَ عَلَی اللّهِ فَلیُحِبَّ أهلَ بَیتی ، ومَن أرادَ أن یَنجُوَ مِن عَذابِ القَبرِ فَلیُحِبَّ أهلَ بَیتی ، ومَن أرادَ الحِکمَهَ فَلیُحِبَّ أهلَ بَیتی ، ومَن أرادَ دُخولَ الجَنَّهِ بِغَیرِ حِسابٍ فَلیُحِبَّ أهلَ بَیتی ، فَوَاللّهِ ما أحَبَّهُم أحَدٌ إلّا رَبِحَ الدُّنیا وَالآخِرَهَ . (3)
راجع : ص 484 ح 1096 .
.
1- .الظاهر أنّه أبو علیّ یونس بن یعقوب بن قیس البجلیّ الکوفیّ ، من أصحاب الإمام الصادق والإمام الکاظم والإمام الرضا علیهم السلام (کما فی هامش تحف العقول) .
2- .تحف العقول : ص 379 ، بحار الأنوار : ج 78 ص 265 ح 177 .
3- .مقتل الحسین للخوارزمی : ج 1 ص 59 ، فرائد السمطین : ج 2 ص 294 ح 551 کلاهما عن ابن عمر ؛ مئه منقبه : ص 106 ح 51 ، جامع الأخبار : ص 62 ح 77 ولیس فیه «ومن أرد دخول الجنّه بغیر حساب فلیحبّ أهل بیتی» ، بحار الأنوار : ج 27 ص 116 ح 92 نقلاً عن کتاب المناقب لابن شاذان وکلّها عن ابن عمر .
ص: 483
9 / 6 - 13 خیر دنیا و آخرت
تحف العقول :یونس به امام صادق علیه السلام گفت : علاقه مندیِ من به شما و شناختی که خداوند در باره حقّ شما به من داده ، مرا خوش تر از ملک سراسر دنیاست . یونس گفت: پس آثار خشم را در چهره امام علیه السلام مشاهده کردم . سپس امام علیه السلام فرمود : «ای یونس! مقایسه ای نادرست کردی . دنیا و آنچه در آن است ، چیست؟ آیا آن ، چیزی جز سیر شدن شکمی و پوشاندن عورتی است ، در حالی که تو با دوستداری ما، به زندگی جاوید دست می یابی؟!» .
9 / 6 13خیر دنیا و آخرتپیامبر خدا صلی الله علیه و آله :هر که خواهان توکّل کردن بر خداست ، اهل بیت مرا دوست بدارد و هر که خواهان رستن از عذاب قبر است ، اهل بیت مرا دوست بدارد و هر که خواهان حکمت است ، اهل بیت مرا دوست بدارد و هر که می خواهد بی حسابْ به بهشت رود ، اهل بیت مرا دوست بدارد ؛ زیرا به خدا سوگند هیچ کس دوستدار آنان نشد ، مگر این که دنیا و آخرت را بُرد .
ر . ک : ص 485 ح 1096 .
.
ص: 484
9 / 7جَوامِعُ آثارِ حُبِّهِمرسول اللّه صلی الله علیه و آله :مَن رَزَقَهُ اللّهُ حُبَّ الأَئِمَّهِ مِن أهلِ بَیتی فَقَد أصابَ خَیرَ الدُّنیا وَالآخِرَهِ ، فَلا یَشُکَّنَّ أحَدٌ أنَّهُ فِی الجَنَّهِ ، فَإِنَّ فی حُبِّ أهلِ بَیتی عِشرینَ خَصلَهً ، عَشرٌ مِنها فِی الدُّنیا ، وعَشرٌ مِنها فِی الآخِرَهِ . أمَّا الَّتی فِی الدُّنیا : فَالزُّهدُ ، وَالحِرصُ عَلَی العَمَلِ ، وَالوَرَعُ فِی الدّینِ ، وَالرَّغبَهُ فِی العِبادَهِ ، وَالتَّوبَهُ قَبلَ المَوتِ ، وَالنَّشاطُ فی قِیامِ اللَّیلِ ، وَالیَأسُ مِمّا فی أیدِی النّاسِ ، وَالحِفظُ لِأَمرِ اللّهِ ونَهیِهِ عز و جل ، وَالتّاسِعَهُ بُغضُ الدُّنیا ، وَالعاشِرَهُ السَّخاءُ . وأمَّا الَّتی فِی الآخِرَهِ : فَلا یُنشَرُ لَهُ دیوانٌ ، ولا یُنصَبُ لَهُ میزانٌ ، ویُعطی کِتابَهُ بِیَمینِهِ ، وتُکتَبُ لَهُ بَراءَهٌ مِنَ النّارِ ، ویَبیَضُّ وَجهُهُ ، ویُکسی مِن حُلَلِ الجَنَّهِ ، ویُشَفَّعُ فی مِئَهٍ مِن أهلِ بَیتِهِ ، ویَنظُرُ اللّهُ عز و جل إلَیهِ بِالرَّحمَهِ ، ویُتَوَّجُ مِن تیجانِ الجَنَّهِ ، وَالعاشِرَهُ یَدخُلُ الجَنَّهَ بِغَیرِ حِسابٍ ، فَطوبی لُِمحِبّی أهلِ بَیتی . (1)
عنه صلی الله علیه و آله :مَن ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ ماتَ شَهیدا . ألا ومَن ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ ماتَ مَغفورا لَهُ . ألا ومَن ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ ماتَ تائِبا . ألا ومَن ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ ماتَ مُؤمِنا مُستَکمِلَ الإِیمانِ . ألا ومَن ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ بَشَّرَهُ مَلَکُ المَوتِ بِالجَنَّهِ ثُمَّ مُنکَرٌ ونَکیرٌ . ألا ومَن ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ یُزَفُّ إلَی الجَنَّهِ کَما تُزَفُّ العَروسُ إلی بَیتِ زَوجِها . ألا ومَن ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ فُتِحَ لَهُ فی قَبرِهِ بابانِ إلَی الجَنَّهِ . ألا ومَن ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ جَعَلَ اللّهُ قَبرَهُ مَزارَ مَلائِکَهِ الرَّحمَهِ . ألا ومَن ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله ماتَ عَلَی السُّنَّهِ وَالجَماعَهِ . (2)
.
1- .الخصال : ص 515 ح 1 عن أبی سعید الخدری ، مشکاه الأنوار : ص 153 ح 376 ، روضه الواعظین : ص 298 ، عیون الحکم والمواعظ : ص 344 ح 58 62 عن الإمام علیّ علیه السلام نحوه ، أعلام الدین : ص 451 عن جابر ، بحار الأنوار : ج 27 ص 78 ح 12 .
2- .الکشّاف : ج 3 ص 403 ، تفسیر القرطبی : ج 16 ص 23 ولیس فیه الفقره الثانیه والثالثه والخامسه ، تفسیر الثعلبی : ج 8 ص 314 ح 181 عن جریر بن عبد اللّه ولیس فیه الفقره الخامسه ؛ العمده : ص 54 ح 52 ، الطرائف : ص 159 ح 248 ، بشاره المصطفی : ص 197 کلّها عن جریر بن عبداللّه ، جامع الأخبار : ص 473 ح 1335 ولیس فیه الفقره السادسه ، بحار الأنوار : ج 27 ص 111 ح 84 .
ص: 485
9 / 7 کلّیات آثار دوست داشتن اهل بیت علیهم السلام
9 / 7کلّیات آثار دوست داشتن اهل بیت علیهم السّلامپیامبر خدا صلی الله علیه و آله :هر که خداوند ، محبّت اهل بیت مرا روزی اش کند ، بی گمان به خیر دنیا و آخرت رسیده است و در این که او اهل بهشت است ، هیچ کس نباید شک کند ؛ زیرا دوست داشتن اهل بیت من ، بیست نتیجه به بار می آورد : ده تا در دنیا و ده تا در آخرت . امّا نتایج آن در دنیا عبارت اند از : زهد ، شوق به عمل ، پارسایی در دین ، رغبت به عبادت ، توبه پیش از مرگ ، نشاط در شب زنده داری ، چشم بر کندن از آنچه مردم دارند ، حفظ اوامر و نواهی خداوند عز و جل ، نهم : دشمن داشتن دنیا و دهم : سخاوت (بخشندگی) . و امّا نتایج آن در آخرت : نامه اعمالی برایش گشوده نمی شود ، میزانی برایش برپا نمی شود ، نامه اعمالش به دست راست او داده می شود ، براتِ آزادی از آتش دوزخ برایش نوشته می شود ، روسفید می شود ، از جامه های بهشت بر قامت او پوشیده می شود ، شفاعت او در باره صد نفر از خانواده اش پذیرفته می گردد ، خداوند عز و جل به او با مِهر و رحمت می نگرد ، از تاج های بهشت بر سرش می نهند، و دهم این که بدون حسابرسی به بهشت می رود . پس خوشا به حال دوستداران اهل بیت من!
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :هر که با دوستی خاندان محمّد بمیرد ، شهید از دنیا رفته است . بدانید که هر کس با دوستی خاندان محمّد بمیرد ، آمرزیده از دنیا رفته است . بدانید که هر کس با دوستی خاندان محمّد بمیرد ، توبه گر از دنیا رفته است . بدانید که هر کس با دوستی خاندان محمّد بمیرد ، مؤمن و با ایمان کامل از دنیا رفته است . بدانید که هر کس با دوستی خاندان محمّد بمیرد ، ابتدا فرشته مرگ و سپس منکر و نکیر ، مژده بهشت به او می دهند . بدانید که هر کس با دوستی خاندان محمّد بمیرد ، همان گونه که عروس را به خانه شوهرش می فرستند ،او را به سوی بهشت روانه می کنند . بدانید که هر کس با دوستی خاندان محمّد بمیرد ، در قبر ، دو در به سوی بهشت برایش باز می شود . بدانید که هر کس با دوستی خاندان محمّد بمیرد ، خداوند ، گور وی را مزار فرشتگان رحمت قرار می دهد . بدانید که هر کس با دوستی خاندان محمّد بمیرد ، بر طریق سنّت و جماعت از دنیا رفته است .
.
ص: 486
الإمام علیّ علیه السلام لِلحارِثِ الأَعوَرِ :لَیَنفَعَنَّکَ حُبُّنا عِندَ ثَلاثٍ : عِندَ نُزولِ مَلَکِ المَوتِ ، وعِندَ مَسأَلَتِکَ فی قَبرِکَ ، وعِندَ مَوقِفِکَ بَینَ یَدَیِ اللّهِ . (1)
عنه علیه السلام :مَن أحَبَّنا أهلَ البَیتِ عَظُمَ إحسانُهُ ، ورَجَحَ (2) میزانُهُ ، وقُبِلَ عَمَلُهُ وغُفِرَ زَلَلُهُ ، ومَن أبغَضَنا لا یَنفَعُهُ (3) إسلامُهُ . (4)
.
1- .أعلام الدین : ص 461 عن جابر الجعفیّ عن الإمام الباقر علیه السلام ، بحار الأنوار : ج 27 ص 164 ح 19 .
2- .فی المصدر : «رجع» ، والتصویب من بحار الأنوار .
3- .فی المصدر : «ینفع» ، والتصویب من بحار الأنوار .
4- .مشارق أنوار الیقین : ص 51 عن أبی سعید الخدریّ ، بحار الأنوار : ج 26 ص 260 ح 37 .
ص: 487
امام علی علیه السلام خطاب به حارث اعور :محبّت به ما ، بی گمان در سه جا تو را سود خواهد بخشید : هنگام فرود آمدن فرشته مرگ ، هنگام سؤال قبر و آن گاه که در پیشگاه خداوند می ایستی .
امام علی علیه السلام :هر که ما اهل بیت را دوست بدارد ، نیکوکاری او زیاد می گردد و در ترازوی اعمالش کفه حسناتش سنگین تر می شود و عملش [در درگاه حق] پذیرفته و لغزش هایش بخشوده می گردد و کسی که ما را دشمن بدارد ، اسلامش او را سودی نمی بخشد .
.
ص: 488
الفصل العاشر : بغض أهل البیت علیهم السّلام10 / 1التَّحذیرُ مِن بُغضِهِمرسول اللّه صلی الله علیه و آله :الأَئِمَّهُ بَعدِی اثنا عَشَرَ ، تِسعَهٌ مِن صُلبِ الحُسَینِ ، وَالتّاسِعُ قائِمُهُم ، فَطوبی لِمَن أحَبَّهُم ، وَالوَیلُ لِمَن أبغَضَهُم . (1)
المناقب لابن شهرآشوب عن سلمان الفارسی رحمه الله عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :الأَئِمَّهُ بَعدی بِعَدَدِ نُقَباءِ بَنی إسرائیلَ کانُوا اثنَی عَشَرَ . ثُمَّ وَضَعَ یَدَهُ عَلی صُلبِ الحُسَینِ علیه السلام وقالَ : مِن صُلبِهِ تِسعَهٌ أئِمَّهٌ أبرارٌ ، وَالتّاسِعُ مَهدِیُّهُم ، یَملَأُ الأَرضَ قِسطا وعَدلاً کَما مُلِئَت جَورا وظُلما ، فَالوَیلُ لِمُبغِضیهِم . (2)
تاریخ دمشق عن أبی اُمامه الباهلی عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :لَو أنَّ عَبدا عَبَدَ اللّهَ بَینَ الصَّفا وَالمَروَهِ ألفَ عامٍ ، ثُمَّ ألفَ عامٍ ، ثُمَّ ألفَ عامٍ ، ثُمَّ لَم یُدرِک مَحَبَّتَنا إلّا أکَبَّهُ اللّهُ عَلی مِنخَرَیهِ فِی النّارِ . ثُمَّ تَلا صلی الله علیه و آله : «قُل لَا أَسْئلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبَی» (3) . (4)
.
1- .کفایه الأثر : ص 30 عن أبی سعید الخدری ، بحار الأنوار : ج 36 ص 291 ح 315 .
2- .المناقب لابن شهرآشوب : ج 1 ص 295 ، کفایه الأثر : ص 47 کلاهما عن سلمان الفارسی ، بحار الأنوار : ج 36 ص 290 ح 112 ، وراجع : الصراط المستقیم : ج 2 ص 122 .
3- .الشوری : 23 .
4- .تاریخ دمشق : ج 42 ص 65 ح 8412 : شواهد التنزیل : ج 1 ص 554 ح 588 کلاهما عن أبی أمامه الباهلیّ ، کفایه الطالب : ص 317 وفیه «صحبتنا» بدل «محبّتنا» ؛ مجمع البیان : ج 9 ص 43 ، تاریخ الآیات الظاهره : ج 2 ص 548 ح 15 کلاهما عن أبی أمامه الباهلیّ نحوه ، بحار الأنوار : ج 23 ص 230 .
ص: 489
فصل دهم : دشمنی با اهل بیت علیهم السلام
10 / 1 بر حذر داشتن از دشمنی با اهل بیت علیهم السلام
فصل دهم : دشمنی با اهل بیت علیهم السّلام10 / 1بر حذر داشتن از دشمنی با اهل بیت علیهم السّلامپیامبر خدا صلی الله علیه و آله :امامانِ پس از من ، دوازده نفرند که نُه تن آنان، از پشت حسین اند و نهمین آنان، قائمشان است . پس خوشا به حال کسی که آنان را دوست بدارد! و بدا به حال کسی که ایشان را دشمن بدارد!
المناقب، ابن شهرآشوب به نقل از سلمان فارسی :پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود : «امامانِ پس از من، به تعداد نقیبان بنی اسرائیل اند که دوازده نفر بودند» و سپس دست خود را بر پشت حسین علیه السلام نهاد و فرمود : «از پشت این ، نُه امام پاک ، پا به عرصه هستی می گذارند که نهمین نفر ، مهدی آنان است . او زمین را از انصاف و عدل، پر می کند ، همان گونه که از بیداد و ستم، پر شده است . پس وای بر کسانی که آنان را دشمن بدارند!
تاریخ دمشق به نقل از ابو اُمامه باهلی :پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود : «اگر بنده ای هزار سال در میان صفا و مروه خدا را عبادت کند و هزار سال دیگر و هزار سال دیگر ، امّا محبّت ما را نداشته باشد ، خداوند، او را حتما در آتش دوزخ، سرنگون می سازد» و سپس این آیه را تلاوت نمود : «بگو : من برای آن (رسالت)، از شما مزدی نمی خواهم ، مگر دوست داشتن خویشاوندان را» .
.
ص: 490
عنه صلی الله علیه و آله :لَو أنَّ عَبدا عَبَدَ اللّهَ ألفَ عامٍ ، ثُمَّ ذُبِحَ کَما یُذبَحُ الکَبشُ ، ثُمَّ أتَی اللّهَ بِبُغضِنا أهلَ البَیتِ لَرَدَّ اللّهُ عَلَیهِ عَمَلَهُ . (1)
عنه صلی الله علیه و آله :إنَّ اللّهَ عز و جل یُبغِضُ الآکِلَ فَوقَ شِبَعِهِ ، وَالغافِلَ عَن طاعَهِ رَبِّهِ ، وَالتّارِکَ لِسُنَّهِ نَبِیِّهِ ، وَالُمخفِرَ ذِمَّتَهُ ، وَالمُبغِضَ عِترَهَ نَبِیِّهِ ، وَالمُؤذِیَ جیرانَهُ . (2)
عنه صلی الله علیه و آله :لا یُبغِضُنا إلّا مَن خَبُثَت وِلادَتُهُ . (3)
الإمام علیّ علیه السلام :أشَدُّ العَمی مَن عَمِیَ عَن فَضلِنا وناصَبَنَا العَداوَهَ بِلا ذَنبٍ سَبَقَ إلَیهِ مِنّا ، إلّا أنّا دَعَونا إلَی الحَقِّ ، ودَعاهُ مَن سِوانا إلَی الفِتنَهِ وَالدُّنیا ، فَأَتاهُما ونَصَبَ البَراءَهَ مِنّا وَالعَداوَهَ لَنا . (4)
عنه علیه السلام :ما مِن عَبدٍ إلّا وعَلَیهِ أربَعونَ جُنَّهً (5) حَتّی یَعمَلَ أربَعینَ کَبیرهً ، فَإِذا عَمِلَ أربَعینَ کَبیرَهً اِنکَشَفَت عَنهُ الجُنَنُ ، فَیوحِی اللّهُ إلَیهِم أنِ استُروا عَبدی بِأَجنِحَتِکُم ، فَتَستُرُهُ المَلائِکَهُ بِأَجنِحَتِها . فَما یَدَعُ شَیئا مِنَ القَبیحِ إلّا قارَفَهُ ، حَتّی یَمتَدِحَ إلَی النّاسِ بِفِعلِهِ القَبیحِ . فَیَقولُ المَلائِکَهُ : یا رَبِّ ، هذا عَبدُکَ ما یَدَعُ شَیئا إلّا رَکِبَهُ ، وإنّا لَنَستَحیی مِمّا یَصنَعُ . فَیوحِی اللّهُ عز و جل إلَیهِم أنِ ارفَعوا أجنِحَتَکُم عَنهُ ، فَإِذا فَعَلَ ذلِکَ أخَذَ فی بُغضِنا أهلَ البَیتِ ، فَعِندَ ذلِکَ یَنهَتِکُ سِترُهُ فِی السَّماءِ وسِترُهُ فِیالأَرضِ . فَیَقولُ المَلائِکَهُ : یا رَبِّ ، هذا عَبدُکَ قَد بَقِیَ مَهتوکَ السِّترِ ، فَیوحِی اللّهُ عز و جل إلَیهِم : لَو کانَت للّهِِ فیهِ حاجَهٌ ما أمَرَکُم أن تَرفَعوا أجنِحَتَکُم عَنهُ . (6)
.
1- .المحاسن : ج 1 ص 271 ح 527 عن جابر عن الإمام الباقر علیه السلام ، بحار الأنوار : ج 27 ص 185 ح 43 .
2- .کنز العمّال : ج 16 ص 87 ح 44029 نقلاً عن الدیلمیّ عن أبی هریره .
3- .معانی الأخبار : ج 161 ح 1 عن الحسین بن زید عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام ، علل الشرائع : ص 141 ح 3 ، الأمالی للصدوق : ص 562 ح 756 ، بشاره المصطفی : ص 150 کلّها عن زید بن علیّ عن الإمام زین العابدین عن آبائه علیهم السلام عنه صلی الله علیه و آله ، کتاب من لا یحضره الفقیه : ج 1 ص 96 ح 203 عن الإمام الصادق علیه السلام ، بحار الأنوار : ج 27 ص 146 ح 5 .
4- .الخصال : ص 633 ح 10 عن أبی بصیر ومحمّد بن مسلم عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام ، تفسیر فرات : ص 368 ح 499 ، غرر الحکم : ج 2 ص 861 ح 3296 ، عیون الحکم والمواعظ : ص 124 ح 2828 کلّها نحوه ، بحار الأنوار : ج 10 ص 111 ح 1 .
5- .الجُنّه بالضمّ : السُّتره ، والجمع : جُنن بضمّ الجیم وفتح النون (لسان العرب : ج 13 ص 94 «جنن») .
6- .الکافی : ج 2 ص 279 ح 9 ، علل الشرائع : ص 532 ح 1 نحوه وکلاهما عن عبد اللّه بن مسکان عن الإمام الصادق علیه السلام ، بحار الأنوار : ج 73 ص 355 ح 61 ، وراجع : الاختصاص : ص 220 والنوادر للراوندی : ص 97 ح 49 .
ص: 491
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :اگر بنده ای هزار سال ، خدا را عبادت کند و سپس چون قوچ، قربانی شود ، امّا با بغض به ما اهل بیت، نزد خداوند آید ، خدا عملش را به خودش بر می گرداند .
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :خداوند، نفرت دارد از کسی که از روی سیری، چیزی بخورد و از کسی که از طاعت پروردگارش غافل گردد و از کسی که سنّت پیامبر او را فرو گذارد و از کسی که پیمان او را بشکند و از کسی که عترت پیامبر او را دشمن دارد و از کسی که همسایگانش را بیازارد .
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :ما را دشمن نمی دارد ، مگر کسی که ناپاک زاده باشد .
امام علی علیه السلام :بدترین کوری ، کوری کسی است که از دیدنِ برتریِ ما کور باشد و بی آن که از ما نسبت به او خطایی سر زده باشد ، در برابرمان به دشمنی برخیزد ، جز اینکه [تنها گناه ما این است که] ما او را به سوی حقّ فرا خوانده ایم و دیگران وی را به سوی فتنه و دنیا و او فتنه و دنیا را برگزید و پرچم بیزاری و دشمنی در برابر ما بر افراشت .
امام علی علیه السلام :هیچ بنده ای نیست ، مگر این که برای او چهل پرده کشیده شده است تا چهل گناه کبیره مرتکب شد . چون چهل کبیره مرتکب می شوند ، پرده ها از او برداشته شود . پس خداوند به آنها (فرشتگان) وحی می فرماید که : «بنده ام را با بال های خود بپوشانید» و فرشتگان با بال هایشان او را می پوشانند . سپس هیچ کار زشتی نیست ، مگر این که آن را انجام می دهد، تا جایی که به واسطه کردار زشت خود بر مردم فخر می فروشد . آن گاه فرشتگان می گویند : پروردگارا! این بنده تو، هر کار زشتی را مرتکب می شود و ما از آنچه او می کند ، خجالت می کشیم . پس خداوند عز و جل به آنها وحی می فرماید که : «بال های خود را از روی او بردارید» و چون کارش بدین جا کشد ، دشمنی با ما اهل بیت را در پیش می گیرد و در این هنگام است که پرده او در آسمان و زمین دریده می شود و فرشتگان می گویند : پروردگارا! این بنده تو، بی پرده شده است . خداوند عز و جل به آنان وحی می فرماید که : «اگر خدا به او نیازی [و توجّهی] داشت ، به شما دستور نمی داد که بال های خود را از او بردارید» .
.
ص: 492
المحاسن عن جمیل بن میسّر عن أبیه النّخعی :قالَ لی أبو عَبدِ اللّهِ علیه السلام : یا مُیَسِّرُ ، أیُّ البُلدانِ أعظَمُ حُرمَهً ؟ قالَ : فَما کانَ مِنّا أحَدٌ یُجیبُهُ حَتّی کانَ الرّادَّ عَلی نَفسِهِ ، فَقالَ : مَکَّهُ ، فَقالَ : أیُّ بِقاعِها أعظَمُ حُرمَهً ؟ قالَ : فَما کانَ مِنّا أحَدٌ یُجیبُهُ حَتّی کانَ الرّادَّ عَلی نَفسِهِ ، فَقالَ : ما بَینَ الرُّکنِ إلَی الحَجَرِ ، وَاللّهِ ! لَو أنَّ عَبدا عَبَدَ اللّهَ ألفَ عامٍ حَتّی یَنقَطِعَ عِلباؤُهُ (1) هَرَما ، ثُمَّ أتَی اللّهَ بِبُغضِنا أهلَ البَیتِ لَرَدَّ اللّهُ عَلَیهِ عَمَلَهُ . (2)
10 / 2آثارُ بُغضِهِم10 / 2 1سَخَطُ اللّهِ عز و جلرسول اللّه صلی الله علیه و آله :لَیلَهَ عُرِجَ بی إلَی السَّماءِ رَأَیتُ عَلی بابِ الجَنَّهِ مَکتوبا : لا إلهَ إلَا اللّهُ، مُحَمَّدٌ رَسولُ اللّهِ ، عَلِیٌّ حَبیبُ (3) اللّهِ ، وَالحَسَنُ وَالحُسَینُ صَفوَهُ اللّهِ ، فاطِمَهُ خِیَرَهُ اللّهِ ، عَلی باغِضِهِم لَعنَهُ اللّهِ . (4)
.
1- .العلباء : عصب العنق (لسان العرب : ج 1 ص 622 «علب») .
2- .المحاسن : ج 1 ص 271 ح 528 ، بحار الأنوار : ج 27 ص 185 ح 44 .
3- .فی المصدر «حبّ اللّه » ، والصواب ما أثبتناه کما فی سائر المصادر .
4- .تاریخ بغداد : ج 1 ص 259 ، تاریخ دمشق : ج 14 ص 170 ح 3511 ، المناقب للخوارزمی : ص 302 ح 297 وفیهما «أمه اللّه » بدل «خیره اللّه » وکلّها عن ابن عبّاس ؛ الأمالی للطوسی : ص 355 ح 737 ، الطرائف : ص 64 ح 65 ، کشف الیقین : ص 449 ح 551 کلّها عن ابن عبّاس وفیها «أمه اللّه » بدل «خیره اللّه » ، بحار الأنوار : ج 43 ص 303 ح 65 .
ص: 493
10 / 2 آثار دشمنی با اهل بیت علیهم السلام
10 / 2 - 1 ناخشنودی خداوند
المحاسن به نقل از جمیل بن میسّر، از پدرش نخعی :امام صادق علیه السلام به من فرمود : «ای میسّر! حرمت کدام یک از شهرها بیشتر است؟» . هیچ یک از ما پاسخی نداشت که بگوید، تا این که خود امام علیه السلام ، جواب سؤالش را داد و فرمود : «مکّه» . سپس فرمود : «حرمت کدام نقطه مکّه بیشتر است؟» . این بار نیز هیچ یک از ما پاسخی نداشت که بگوید و امام علیه السلام خود، جواب داد : «فاصله میان رکن تا حجر . به خدا سوگند ، اگر بنده ای هزار سال خدا را عبادت کند ، چندان که از پیری و فرتوتی ، رگ گردنش قطع شود و با این حال با دشمنی نسبت به ما اهل بیت بر خدا وارد شود ، خداوند ، عملش را به او بر می گرداند» .
10 / 2آثار دشمنی با اهل بیت علیهم السّلام10 / 2 1ناخشنودی خداوندپیامبر خدا صلی الله علیه و آله :شبی که مرا به معراج بردند ، دیدم که بر درِ بهشت نوشته شده است : معبودی جز خدای یکتا نیست . محمّد ، رسول خداست . علی ، حبیب خداست . حسن وحسین ، برگزیده خدایند. فاطمه منتخب خداست . لعنت خدا بر دشمن آنان باد!
.
ص: 494
عنه صلی الله علیه و آله :لَمّا اُسرِیَ بی إلَی السَّماءِ رَأَیتُ عَلی بابِ الجَنَّهِ مَکتوبا بِالذَّهَبِ : لا إلهَ إلَا اللّهُ ، مُحَمَّدٌ حَبیبُ اللّهِ ، عَلِیٌّ وَلِیُّ اللّهِ ، فاطِمَهُ أمَهُ اللّهِ ، الحَسَنُ وَالحُسَینُ صَفوَهُ اللّهِ ، عَلی مُبغِضیهِم لَعنَهُ اللّهِ . (1)
عنه صلی الله علیه و آله :إنَّ لِکُلِّ بَنی أبٍ عَصَبَهً یَنتَمونَ إلَیها إلّا وُلدَ فاطِمَهَ ، فَأَنَا وَلِیُّهُم وأنَا عَصَبَتُهُم ، وهُم عِترَتی خُلِقوا مِن طینَتی ، وَیلٌ لِلمُکَذِّبینَ بِفَضلِهِم ، مَن أحَبَّهُم أحَبَّهُ اللّهُ ، ومَن أبغَضَهُم أبغَضَهُ اللّهُ . (2)
عنه صلی الله علیه و آله :ألا ومَن ماتَ عَلی بُغضِ آلَ مُحَمَّدٍ جاءَ یَومَ القِیامَهِ مَکتوبا بَینَ عَینَیهِ : آئِسٌ مِن رَحمَهِ اللّهِ ... ألا ومَن ماتَ عَلی بُغض آلِ مُحَمَّدٍ لَم یَشُمَّ رائِحَهَ الجَنَّهِ . (3)
.
1- .مقتل الحسین للخوارزمی : ج 1 ص 108 عن إسماعیل بن موسی عن الإمام الکاظم عن آبائه علیهم السلام ؛ الخصال : ص 324 ح 10 ، مئه منقبه : ص 109 ح 54 وفیه «بالنور» بدل «بالذهب» ، کنز الفوائد : ج 1 ص149 وفیه«آیه اللّه »بدل«أمه اللّه »،الدرّ النظیم:ص771 کلّها عن إسماعیل بن موسی عن الإمام الکاظم عن آبائه علیهم السلام وفیها «دخلت الجنّه» بدل «لمّا اُسری بی إلی السماء»، بحار الأنوار: ج27 ص228 ح30.
2- .تاریخ دمشق : ج 36 ص 313 ح 7351 عن جابر بن عبد اللّه ، کنز العمّال : ج 12 ص 98 ح 34168 ؛ بشاره المصطفی : ص 40 عن جابر بن عبد اللّه ، بحار الأنوار : ج 37 ص 70 ، وراجع : المستدرک علی الصحیحین : ج 3 ص 179 ح 4770 و المعجم الکبیر : ج 3 ص 44 ح 2632 وتهذیب الکمال : ج 19 ص 484 الرقم 3857 .
3- .تفسیر الثعلبی : ج 8 ص 314 ح 181 عن جریر بن عبد اللّه البجلی ، الکشاف : ج 3 ص 403 ، تفسیر القرطبی : ج 16 ص 23 ، المناقب للخوارزمی : ص 73 ح 51 عن ابن عمر ولیس فیه ذیله ؛ بشاره المصطفی : ص 197 ، العمده : ص 54 ح 52 ، الطرائف : ص 160 ح 248 کلّها عن جریر بن عبد اللّه البجلی ، جامع الأخبار : ص 474 ح 1335 ، مئه منقبه : ص 150 ح 95 ، کشف الغمّه : ج 1 ص 104 کلاهما عن ابن عمر ولیس فیهما ذیله ، بحار الأنوار : ج 27 ص 120 ح 100 .
ص: 495
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :شبی که مرا به آسمان بردند ، دیدم که بر درِ بهشت، با زر نوشته شده است : معبودی جز خدای یکتا نیست . محمّد ، حبیب خداست . علی ، ولیّ خداست . فاطمه ، کنیز خداست . حسن و حسین ، برگزیده خدایند . لعنت خدا بر دشمنان آنان باد!
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :فرزندان هر پدری برای خود ، قوم و گروهی دارند که خود را به او نسبت می دهند ، مگر فرزندان فاطمه که من ولیّ و گروه آنها هستم و آنان، عترت من اند و از طینت من آفریده شده اند . وای بر کسانی که فضیلت آنان را تکذیب کنند! هر که آنها را دوست بدارد ، خداوند دوستش می دارد و هر که آنان را دشمن بدارد ، خداوند، دشمنش می دارد .
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :بدانید که هر کس بمیرد و خاندان محمّد را دشمن بدارد ، روز قیامت، در حالی می آید که بر پیشانی اش نوشته شده است : محروم از رحمت خدا ... . بدانید که هر کس بمیرد و کینه خاندان محمّد را در دل داشته باشد ، بوی بهشت را استشمام نمی کند .
.
ص: 496
الإمام علیّ علیه السلام :لِمُبغِضینا أفواجٌ مِن سَخَطِ اللّهِ . (1)
10 / 2 2اللَّحاقُ بِالمُنافِقینَرسول اللّه صلی الله علیه و آله :مَن أبغَضَنا أهلَ البَیتِ فَهُوَ مُنافِقٌ . (2)
عنه صلی الله علیه و آله :لا یُحِبُّنا أهلَ البَیتِ إلّا مُؤمِنٌ تَقِیٌّ ، ولا یُبغِضُنا إلّا مُنافِقٌ شَقِیٌّ . (3)
عنه صلی الله علیه و آله :وَالَّذی نَفسی بِیَدِهِ ! لا تُفارِقُ روحٌ جَسَدَ صاحِبِها حَتّی یَأکُلَ مِن ثَمَرِ الجَنَّهِ أو مِن شَجَرِ الزَّقّومِ ، وحَتّی یَری مَلَکَ المَوتِ ، ویَرانی ویَری عَلِیّا وفاطِمَهَ وَالحَسَنَ وَالحُسَینَ ، فَإِن کانَ یُحِبُّنا قُلتُ : یا مَلَکَ المَوتِ ، اِرفَق بِهِ فَإِنَّهُ کانَ یُحِبُّنی وأهلَ بَیتی ، وإن کانَ یُبغِضُنی ویُبغِضُ أهلَ بَیتی قُلتُ : یا مَلَکَ المَوتِ ، شَدِّد عَلَیهِ فَإِنَّهُ کانَ یُبغِضُنی ویُبغِضُ أهلَ بَیتی . لا یُحِبُّنا إلّا مُؤمِنٌ ، ولا یُبغِضُنا إلّا مُنافِقٌ شَقِیٌّ . (4)
.
1- .تحف العقول : ص 116 ، الخصال : ص 627 ح 10 عن أبی بصیر ومحمّد بن مسلم عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام وفیه «غضب» بدل «سخط» ، تفسیر فرات : ص 368 ح 499 وفیه «عذاب» بدل «سخط» ، غرر الحکم : ج 5 ص 32 ح 7342 ، عیون الحکم والمواعظ : ص 405 ح 6851 وفیهما «أمواج» بدل «أفواج» ، بحار الأنوار : ج 68 ص 62 ح 113 .
2- .فضائل الصحابه لابن حنبل : ج 2 ص 661 ح 1126 ، تاریخ دمشق : ج 44 ص 225 ح 9756 کلاهما عن أبی سعید الخدری ، کنز العمّال : ج 12 ص 15 ح 33753 ؛ العمده : ص 217 ح 339 ، کشف الغمّه : ج 1 ص 47 ، الصراط المستقیم : ج 2 ص 50 ، المناقب لابن شهرآشوب : ج 3 ص 205 کلّها عن أبی سعید ، بحار الأنوار : ج 39 ص 261 ح 33 .
3- .ذخائر العقبی : ص 18 عن جابر بن عبد اللّه ، الصواعق المحرقه : ص 173 ، کفایه الأثر : ص 110 ، الصراط المستقیم : ج 2 ص 116 کلاهما عن واثله بن الاسقع ، المناقب للکوفی : ج 2 ص 181 عن زرّین بن حبیش عن الإمام علیّ علیه السلام عنه صلی الله علیه و آله نحوه ، بحار الأنوار : ج 36 ص 323 ح 178 ، وراجع : الخصال : ص 577 ح 1 و کشف الیقین : ص 476 ح 573 .
4- .مقتل الحسین للخوارزمی : ج 1 ص 109 عن زید بن علیّ عن آبائه علیهم السلام ؛ بشاره المصطفی : ص 6 عن زید بن علیّ عن الإمام زین العابدین علیه السلام عنه صلی الله علیه و آله نحوه ولیس فیه ذیله من «لا یحبّنا الّا مؤمن...» ، الدرّ النظیم : ص 767 عن زید بن علیّ ، بحار الأنوار : ج 6 ص 194 ح 43 .
ص: 497
10 / 2 - 2 پیوستن به جرگه منافقان
امام علی علیه السلام :برای کینه توزان به ما، فوج هایی از ناخشنودی خداست .
10 / 2 2پیوستن به جرگه منافقانپیامبر خدا صلی الله علیه و آله :هر که ما اهل بیت را دشمن بدارد ، منافق است .
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :ما اهل بیت را جز مؤمنِ پرهیزگار دوست ندارد و کسی جز منافق بدبخت ، دشمنمان نمی دارد .
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :سوگند به آن که جانم در دست اوست ، هر روحی که از پیکر خود جدا شود ، بی گمان از میوه بهشت یا از درخت زَقّوم خواهد خورد و مَلَکُ المَوت (فرشته مرگ) را خواهد دید و من و علی و فاطمه و حسن و حسین را مشاهده خواهد کرد . اگر دوستدار ما باشد ، من خواهم گفت : «ای ملک الموت! با او مدارا کن ؛ زیرا وی دوستدار من و اهل بیت من بوده است» و اگر با من و اهل بیتم دشمنی می ورزیده است ، خواهم گفت : «ای مَلَکُ المَوت! بر او سخت گیر ؛ زیرا وی ، من و اهل بیتم را دشمن می داشته است» . ما را جز مؤمن دوست نمی دارد و کسی جز منافق شوربخت ، با ما دشمنی نمی ورزد .
.
ص: 498
عنه صلی الله علیه و آله :مَن أبغَضَ عِترَتی فَهُوَ مَلعونٌ ومُنافِقٌ خاسِرٌ . (1)
عنه صلی الله علیه و آله :ألا فَلَو أنَّ الرَّجُلَ مِن اُمَّتی عَبَدَ اللّهَ عز و جل عُمُرَهُ أیّامَ الدُّنیا ، ثُمَّ لَقِیَ اللّهَ عز و جلمُبغِضا لِأَهلِ بَیتی وشیعَتی ، ما فَرَجَ اللّهُ صَدرَهُ إلّا عَنِ النِّفاقِ . (2)
کفایه الأثر عن أبی سعید الخدری :قالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله : الأَئِمَّهُ بَعدِی اثنا عَشَرَ ، تِسعَهٌ مِن صُلبِ الحُسَینِ ، وَالتّاسِعُ قائِمُهُم . ثُمَّ قالَ صلی الله علیه و آله : لا یُبغِضُنا إلّا مُنافِقٌ . (3)
سنن الترمذی عن أبی سعید الخدری :إنّا کُنّا لَنَعرِفُ المُنافِقینَ نَحنُ مَعشَرَ الأَنصارِ بِبُغضِهِم عَلِیَّ بنَ أبی طالِبٍ علیه السلام . (4)
10 / 2 3اللَّحاقُ بِالکُفّارِرسول اللّه صلی الله علیه و آله :ألا ومَن ماتَ عَلی بُغضِ آلِ مُحَمَّدٍ ماتَ کافِرا ، ألا ومَن ماتَ عَلی بُغضِ آلِ مُحَمَّدٍ لَم یَشُمَّ رائِحَهَ الجَنَّهِ . (5)
.
1- .جامع الأخبار : ص 214 ح 527 .
2- .الکافی : ج 2 ص 46 ح 3 ، بشاره المصطفی : ص 157 نحوه وکلاهما عن عبد العظیم بن عبد اللّه الحسنیّ عن الإمام الجواد عن آبائه علیهم السلام ، بحار الأنوار : ج 68 ص 342 ح 13 .
3- .کفایه الأثر : ص 31 ، بحار الأنوار : ج 36 ص 292 ح 117 .
4- .سنن الترمذی : ج 5 ص 635 ح 3717 ، فضائل الصحابه لابن حنبل : ج 2 ص 579 ح 979 کلاهما عن أبی سعید الخدری ، تاریخ الإسلام : ج 3 ص 634 ، تاریخ دمشق : ج 42 ص 282 کلاهما عن جابر بن عبد اللّه ، تاریخ بغداد : ج 13 ص 153 الرقم 7131 عن ابن عبّاس ، المعجم الأوسط : ج 4 ص 264 ح 4151 عن الإمام الباقر علیه السلام عن جابر بن عبداللّه ، اُسد الغابه : ج 4 ص 104 الرقم 3789 عن أبی سعید الخدری وکلّها نحوه ؛ عیون أخبار الرضا علیه السلام : ج 2 ص 67 ح 305 عن الحسن بن عبد اللّه الرازی عن الإمام الرضا علیه السلام عن آبائه عن الإمام الحسین علیه السلام نحوه ، قرب الإسناد : ص 62 ح 86 عن عبد اللّه بن عمر ، مجمع البیان : ج 9 ص 160 ، بحار الأنوار : ج 27 ص 238 ح 57 .
5- .تفسیر الثعلبی : ج 8 ص 314 ح 181 عن جریر بن عبد اللّه البجلی ، الکشّاف : ج 3 ص 403 ، تفسیر القرطبی : ج 16 ص 23 ؛ بشاره المصطفی : ص 197 ، الطرائف : ص 160 ح 248 کلاهما عن جریر بن عبد اللّه البجلی ، جامع الأخبار : ص 474 ح 1335 ، مئه منقبه : ص 90 ح 37 عن عبد اللّه بن عمر ، بحار الأنوار : ج 27 ص 112 ح 84 .
ص: 499
10 / 2 - 3 پیوستن به جرگه کفّار
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :هر که عترت مرا دشمن بدارد ، ملعون و منافقی زیانکار است .
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :آگاه باشید که اگر مردی از امّت من در همه روزهای عمرش خدای عز و جلرا عبادت کند ، ولی با دشمنی با اهل بیت من و شیعیانم، خدای عز و جل را دیدار کند ، خداوند، سینه او را جز با نفاق نمی گشاید . (1)
کفایه الأثر به نقل از ابو سعید خُدْری :پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود : «امامانِ پس از من، دوازده نفرند که نُه نفرشان از پشت حسین اند و نهمین آنان قائمشان است» . سپس فرمود : «ما را کسی جز منافق ، دشمن نمی دارد» .
سنن الترمذی به نقل از ابو سعید خُدْری :ما (جماعت انصار)، منافقان را از دشمنی شان با علی بن ابی طالب می شناختیم .
10 / 2 3پیوستن به جرگه کفّارپیامبر خدا صلی الله علیه و آله :بدانید که هر کس با دشمنی به خاندان محمّد بمیرد ، کافر مرده است . بدانید که هر کس با دشمنی به خاندان محمّد بمیرد ، بوی بهشت را نخواهد شنید .
.
1- .یعنی: چون خداوند، باطنش را آشکار سازد، مردم در می یابند که او منافق بوده است.
ص: 500
عنه صلی الله علیه و آله :ثَلاثٌ مَن کُنَّ فیهِ فَلَیسَ مِنّی ولا أنَا مِنهُ : بُغضُ عَلِیِّ بنِ أبی طالِبٍ ، ونَصبٌ لأهلِ بَیتی ، ومَن قالَ : الإِیمانُ کَلامٌ . (1)
10 / 2 4اللَّحاقُ بِالیَهودِ وَالنَّصاریالإمام الباقر علیه السلام عن جابر بن عبد اللّه عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :أیُّهَا النّاسُ ! مَن أبغَضَنا أهلَ البَیتِ حَشَرَهُ اللّهُ یَومَ القِیامَهِ یَهودِیّا . فَقُلتُ : یا رَسولَ اللّهِ ، وإن صامَ وصَلّی ؟ قالَ : وإن صامَ وصَلّی وزَعَمَ أنَّهُ مُسلِمٌ . (2)
الأمالی للطوسی عن حنّان بن سدیر عن سدیف المکّی عن الإمام الباقر علیه السلام عن جابر بن عبد اللّه الأنصاریّ :أقبَلَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله حَتّی صَعِدَ المِنبَرَ ، وَاجتَمَعَ المُهاجِرونَ وَالأَنصارُ فِی الصَّلاهِ ، فَقالَ : أیُّهَا النّاسُ ! مَن أبغَضَنا أهلَ البَیتِ بَعَثَهُ اللّهُ یَهودِیّا . قالَ جابِرٌ : فَقُمتُ إلَیهِ ، فَقُلتُ : یا رَسولَ اللّهِ ، وإن شَهِدَ أن لا إلهَ إلَا اللّهُ وأنَّکَ رَسولُ اللّهِ ؟ قالَ : نَعَم وإن شَهِدَ ، إنَّمَا احتَجَزَ بِذلِکَ مِن أن یُسفَکَ دَمُهُ أو یُؤَدِّیَ الجِزیَهَ عَن یَدٍ وهُوَ صاغِرٌ . ثُمَّ قالَ : أیُّهَا النّاسُ ! مَن أبغَضَنا أهلَ البَیتِ بَعَثَهُ اللّهُ یَومَ القِیامَهِ یَهودِیّا ، وإن أدرَکَ الدَّجّالَ آمَنَ بِهِ ، وإن لَم یُدرِکهُ بُعِثَ مِن قَبرِهِ حَتّی یُؤمِنَ بِهِ ، إنَّ رَبّی عز و جلمَثَّلَ لی اُمَّتی فِی الطّینِ ، وعَلَّمَنی أسماءَ اُمَّتی کَما عَلَّمَ آدَمَ الأَسماءَ کُلَّها ، فَمَرَّ بی أصحابُ الرّایاتِ ، فَاستَغفَرتُ لِعَلِیٍّ وشیعَتِهِ . قالَ حَنانُ : وقالَ لی أبی : اُکتُب هذَا الحَدیثَ فَکَتَبتُهُ ، وخَرَجنا مِن غَدٍ إلَی المَدینَهِ فَقَدِمنا فَدَخَلنا عَلی أبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام ، فَقُلتُ لَهُ : جُعِلتُ فِداکَ ، إنَّ رَجُلاً مِنَ المَکِّیّینَ یُقالُ لَهُ سُدَیفٌ حَدَّثَنی عَن أبیکَ بِحَدیثٍ . فَقالَ : وتَحفَظُهُ ؟ فَقُلتُ : کَتَبتُهُ ، قالَ : فَهاتِهِ ، فَعَرَضتُهُ عَلَیهِ ، فَلَمَّا انتَهی إلی «مَثَّلَ لی اُمَّتی فِی الطّینِ ، وعَلَّمَنی أسماءَ اُمَّتی کَما عَلَّمَ آدَمَ الأَسماءَ کُلَّها» ، قالَ أبو عَبدِ اللّهِ علیه السلام : یا سَدیرُ ، مَتی حَدَّثَکَ بِهذا عَن أبی ؟ قُلتُ : الیَومُ السّابِعُ مُنذُ سَمِعناهُ مِنهُ یَرویهِ عَن أبیکَ . فَقالَ : قَد کُنتُ أری أنَّ هذَا الحَدیثَ لا یَخرُجُ عَن أبی إلی أحَدٍ . (3)
.
1- .تاریخ دمشق : ج 42 ص 284 ح 8816 ، الفردوس : ج 2 ص 85 ح 2459 ، مقتل الحسین للخوارزمی : ج 2 ص 97 کلّها عن جابر بن عبد اللّه ، کنز العمّال : ج 11 ص 623 ح 33031 ، المناقب للکوفی : ج 2 ص 473 ح 969 عن جابر بن عبد اللّه نحوه ، بحار الأنوار : ج 27 ص 227 ح 25 .
2- .المعجم الأوسط : ج 4 ص 212 ح 4002 ، تاریخ دمشق : ج 20 ص 148 ح 4630 نحوه ، شواهد التنزیل : ج 1 ص 496 ح 524 وفیه صدره إلی «یهودیا» وکلّها عن سدیف المکّی ؛ الأمالی للصدوق : ص 412 ح 535 عن سدیف المکّی ، روضه الواعظین : ص 297 من دون إسنادٍ إلی الإمام الباقر علیه السلام ، بحار الأنوار : ج 27 ص 218 ح 1 .
3- .الأمالی للطوسی : ص 649 ح 1347 ، الأمالی للمفید : ص 126 ح 4 نحوه ، بحار الأنوار : ج 27 ص 135 ح 132 وراجع : ثواب الأعمال : ص 243 ح 1 و المحاسن : ج 1 ص 173 ح 266 و دعائم الإسلام : ج 1 ص 75 و تاریخ جرجان : ص 415 الرقم 620 .
ص: 501